temat: Zinterpretuj podany utwór. Postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. utwór: Adam Zagajewski, „Improwizacja”WYPRACOWANIE Codzienność bywa trudna. Każda osoba musi radzić sobie ze swoimi własnymi problemami, które mogą być zbyt ciężkie do udźwignięcia. Niektóre jednostki przeżywają wszystko o wiele mocniej niż inni. Artyści od dawna zajmują się postaciami, które cierpią przez własną empatię. Współodczuwanie sprawia, że życie na świecie pełnymokrucieństw jest bardzo trudne. Codzienność może być ogromnym ciężarem, wymaga nieustannej improwizacji. Podmiot liryczny w “Improwizacji” Adama Zagajewskiego uważa, że powinno się udawać, próbować sprawić,żeby życie nie wydawało się tak trudne, jakie jest w rzeczywistości. Należy cały ten ciężar, wszystkie problemy i żale, “zarzucić sobie na ramiona” i iść przed siebie. Jednak życie bywa zbyt trudne i gorzkie, żeby tak po prostu iśći ignorować ogromny bałagan wokół. Podmiot po chwili zdaje sobie z tego sprawę. Zwraca się apostrofą do jakiejś osoby, która widziała zrozpaczoną staruszkę w tramwaju. Twierdzi, że mimo największych starań zawsze zostanie nam jakiś niesmak, poczucie goryczy. Buntuje się przeciwko kłamaniu o tym, jakie ma odczucia na temat zepsutego świata. Życie to nieustanna improwizacja, działanie na bieżąco, próby przetrwania. Osobom o poetyckim usposobieniu, takim jak Orcio z “Nie-boskiej komedii” czy Konrad z “Dziadów pewnego rodzaju ulgę przynosi tworzenie, dzielenie się swoimi myślami ze światem. Starają się przekazać innym swój sposób widzenia i odczuwania rzeczywistości. Nie jest to rozwiązanie problemów, ale ich sposób radzenia sobie z ciężarem, jaki odczuwają każdego dnia. Na co dzień goni nas codzienność i monotonia, telefony, praca i obowiązki. Są jednak rzeczy, które potrafią rozbudzić entuzjazm. Drobne, nieuchwytne momenty, takie jak śmiech młodych ministrantów, mogą mieć duży wpływ na życie jednostki. Każdy przejaw pozytywnych emocji w świecie pełnym okrucieństwa napełnia spragnionych dobroci ludzi swego rodzaju małym ukojeniem.
Postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. Twoja praca powinna liczyć min. 250 słów. Woda się burzy, woda się wzdyma, A nad nią rybak schylony Spokojnie wędkę śledzi oczyma, W które ją niesie pęd strony.Znasz odpowiedź na zadanie: zinterpretuj podany utwór. postaw tezę interpretacyjna i uzasadnij. jan kochanowski pieśń ix
Utwór Bolesława Leśmiana pt.”Topielec” pochodzi z okresu XX lecia międzywojennego i jest przykładem liryki pośredniej. Tytuł sugeruje o kim będzie opowiadać wiersz-o człowieku skuszonego przez demona. Podmiot w tym wierszu nie ujawnia się, przybiera formę obserwatora zdarzeń, narratora. Jest również przykładem poezji symbolistycznej, świadczy o tym mnogość metafor w wierszu („demon zieleni(…)ogarnął go”) oraz odwołania do filozofów poprzednich epok, francuskiego filozofa Bergsona, który opiewał wyższość intuicji nad intelektem czy XVIII-wiecznego myśliciela Kanta-twierdził on, iż człowiek poznaje życie przez doświadczenie . Ważnym elementem utworu Leśmiana jest przyroda, która jest spersonifikowana, poszczególne jej części wręcz wchodzą ze sobą w interakcje („las upodobnia łące niespodzianie”), towarzyszy owemu wędrowcowi przez całe życie(„Przewędrował świat cały z obłoków w obłoki”). Ukryty podmiot liryczny wymienia kolejne elementy świata przedstawionego, często używając w stosunku do nich epitetów („leśna polana”; „zwiewnych nurtach”). Na początku utworu widoczny jest kontrast pomiędzy istotą, która zakończyła już swoje życie-mowa tu o tytułowym Topielcu oraz wiecznie żywą przyrodą. Fantastyczny bohater wiersza, wędrowiec pewnego dnia zapragnął „zwiedzić zieleń samą w sobie”, a udało mu się to z pomocą owego „demona zieleni”- fantastycznej, trudnej to opisania postaci, zjawy. Chciał poznać otaczający go świat za pomocą doświadczenia, czynnie biorąc udział w wyprawie. W czterech kolejnych strofach utworu widoczna jest anafora oraz paralelizm składniowy(„I wabił(…) I nęcił(…)I czarował(…)I kusił”),podmiot opisuje kolejne etapy podróży „w głąb zieleni” oraz pokazuje zachowania owego demona, które są nacechowane negatywnie, są podobne do zachować Diabła. Natomiast demon prowadzi go dalej, do miejsca które „odczłowieczając duszę i oddech”, w konsekwencji zabiera owemu człowiekowi życie. Osoba mówiąca niejako utożsamia demona z przyrodą,która pochłania owego wędrowca i niszczy go. Podmiot ujawnia swoje emocje poprzez zastosowania powtórzeń oraz wykrzyknień na końcu zdania („w tę zieleń, w tę zieleń!”). Na koniec owy turysta ginie, „zieleń” zabija go. Nie może powstrzymać się przed tymi nowymi doświadczeniami, nie zna umiaru co prowadzi go do zagłady. Podmiot liryczny, w metaforyczny sposób opisuje martwe ciało człowieka, używa porównania („cienisty, jak bór w borze”) oraz metafory „topielec zieleni” co podkreśla udział natury w zabiciu podróżnika. W utworze występuje wiele neologizmów leśmianowskich („tajemny bezśmiech” bezbrzask głuchy”), które nie funkcjonują oddzielnie, natomiast razem tworzą spójną całość. Mają również znaczenie metaforyczne. Według autora słowa, które znamy nie zawsze są w stanie opisać otaczający nas świat, dlatego tworzenie nowych wyrazów odgrywało dla Leśmiana tak dużą rolę, próbował nazwać wszystko to co nas otacza. Autor w swoim utworze chciał podkreślić, iż jeżeli chcemy poznawać otaczający nas świat, musimy zachować umiar oraz rozsądek, gdyż lekkomyślność oraz bezgraniczne ufanie komuś może nas zgubić. Chce również podkreślić iż podążanie za marzeniami nie może być ważniejsze od własnego życia.
Kliknij tutaj, 👆 aby dostać odpowiedź na pytanie ️ recenzja filmu pianista Polańskiego proszę o szybką odpowiedź
Co trzeba?Trzeba napisać podanie,a do podania dołączyć względu na długość życiażyciorys powinien być zwięzłość i selekcja krajobrazów na adresyi chwiejnych wspomnień w nieruchome wszystkich miłości starczy ślubna,a z dzieci tylko kto cię zna, niż kogo tylko jeśli do czego, ale bez bez za tak, jakbyś ze sobą nigdy nie rozmawiałi omijał z milczeniem psy, koty i ptaki,pamiątkowe rupiecie, przyjaciół i cena niż wartośći tytuł niż już numer butów, niż dokąd on idzie,ten, za kogo tego fotografia z odsłoniętym się jego kształt, nie to, co słychać?Łomot maszyn, które mielą tomu: Ludzie na moście (1986). Wisława Szymborska, „Pisanie życiorysu”, [w:] taż, „Wiersze wybrane”, Kraków 2004.
W Wierszu Dylana Thomasa pt. ,, Innym niż ty’’ przedstawiona jest zażyłość relacji, która łączyła dwoje ludzi do czasu, gdy kłamstwo stało się przepustką do poznania najskrytszego sekretu przyjaciela. Bohater wiersza przedstawia swoje uczucia:złość, rozgoryczenie, nienawiść, chwilami smutek. Można wnioskować, iż podmiot liryczny traktował swego przyjaciela niezwykle poważnie, był z nim zżyty oraz żywił silne, dobre i piękne uczucie do tego człowieka. Z pewnością ufał przyjacielowi na tyle, by wyjawnić mu swój najskrytszy artykuł aby odblokować treśćW Wierszu Dylana Thomasa pt. ,, Innym niż ty’’ przedstawiona jest zażyłość relacji, która łączyła dwoje ludzi do czasu, gdy kłamstwo stało się przepustką do poznania najskrytszego sekretu przyjaciela. Bohater wiersza przedstawia swoje uczucia:złość, rozgoryczenie, nienawiść, chwilami smutek. Można wnioskować, iż podmiot liryczny traktował swego przyjaciela niezwykle poważnie, był z nim zżyty oraz żywił silne, dobre i piękne uczucie do tego człowieka. Z pewnością ufał przyjacielowi na tyle, by wyjawnić mu swój najskrytszy sekret. W wierszu czytamy, iż bohater nie spodziewał się tego po najbliższej mu osobie. Osoba mówiąca w wierszu była zaślepiona i tak wpatrzona oraz ufna, że był to dla niej ogromny szok. Przeczytamy na samym początku utworu, że bohater nazwał byłego przyjaciela wrogim. Wiersz jest formą listu do wówczas najbliższej osobie jego serca, gdyż zwraca się bezpośrednio do winowajcy i mówi o swoich uczuciach przed i po kłamstwie, które otworzyło oczy podmiotowi lirycznemu. Był to dla niego ‘cios’ bowiem bohater odczuwa chęć zemsty na wrogim przyjacielu. Z pewnością nie potrafi pogodzić się z rzeczywistością i tzw. ,,twardym lądowaniem’’ po wspaniałym życiu, które wiódł z byłym przyjacielem. Będąc w relacjach z ludźmi, zawsze jesteśmy narażeni na ciosy, zdrady od innej osoby. Chyba w życiu każdego z nas jest to nieuniknione. Znaleźć przyjaciela nie jest łatwo, prawdziwego przyjaciela na zawsze jeszcze trudniej, ale myślę iż mimo nieudanych prób, nie powinniśmy rezygnować, gdyż możemy stracić szansę na coś pięknego, czego nie kupimy za żadne pieniądze, czyli prawdziwą ,szczerą, głęboką przyjaźń.
Zinterpretuj podany utwór. Postaw tezę interpretacyjną i ją uzasadnij: W twoim domuDzieją się wszystkie moje nocne sprawy.Tworzą alfabet nie słyszanych przez nikogo znaczeń.Klamka otwiera czas o nieprzewidzianym trwaniu,Światło za storą, które widzę z ulicy,Przewodzi przesunięcie krzesła do mojego słuchu.Stół ma wyraz skupionej ciszyI cały pokój utrzymuje stałą Interpretacja wiersza Interpretacja to rzadko wybierany temat maturalny. Jednak pytacie o nią i dajecie do zrozumienia, ze boicie się jej zarówno na pisemnej, jak i (szczególnie) na maturze ustnej. Obie interpretacje robi się inaczej. Ta na ustnym jest dużo prostsza, zacznijmy więc od interpretacji wiersza na maturze pisemnej. Polecenie w przypadku wyboru tematu drugiego na maturze brzmi: Zinterpretuj podany utwór. Postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów. Należy postawić tezę interpretacyjną, a następnie dowieść jej słuszności poprzez interpretację utworu. Odczytanie sensu utworu najczęściej nie jest trudne, choć nie musi być jednoznaczne. Egzaminator w kluczu odpowiedzi ma wszystkie możliwe interpretacje. Jeśli myślisz zupełnie inaczej albo, co gorzej, nie rozumiesz treści wiersza – lepiej weź się za napisanie rozprawki 😊 Interpretacja musi zawsze opierać się o tekst. Pisanie o tym, czego nie ma w tekście lub co jest z nim sprzeczne, będzie skutkować błędem interpretacyjnym lub nadinterpretacją. Jak zatem napisać interpretację utworu lirycznego? Przeczytaj uważnie wiersz. Zwróć uwagę na tytuł, który często bywa kluczem do interpretacji i przeczytaj go ponownie. Sformułuj problem, który poruszony został w tekście. To od niego zależeć będzie, jak potoczy się Twoja interpretacja. Zapisz go na marginesie. Nie myśl jeszcze, że jest to główna myśl utworu. Wyszukaj i podkreśl w wierszu słowa kluczowe. To takie słowa, które się powtarzają, pisane są innym drukiem. Słowa, których nie da się przeoczyć. Zastanów się, czy słowa kluczowe zawarte są w zapisanej przez Ciebie tezie. Teraz zajmij się kontekstami. Poniżej zamieszczam ich rodzaje i przykłady: a. kontekst biograficzny – wpływ autora na powstanie dzieła – (np.: zawiązek Trenów z wydarzeniami w życiu J. Kochanowskiego – śmierć córki) b. kontekst kulturowy – odniesienie do tradycji kulturowej (np. antycznej, biblijnej) związanej z omawianym wierszem; odwołanie do pozaliterackich tekstów kultury (jak filmy, spektakle teatralne, obrazy, plakaty, rzeźby, komiksy itp.); c. kontekst historyczny – plan zdarzeń historycznych, politycznych → (np.: doświadczenie II wojny światowej – obecne w poezji K. K Baczyńskiego), do niego bardzo blisko jest kontekstowi politycznemu i ja umieszczam je razem. Kontekst polityczny występuje w „Przedwiośniu” Żeromskiego. Jest nim zmiana poglądów politycznych Cezarego Baryki. d. kontekst filozoficzny – przywołanie poglądów filozoficznych w utworze – stoicyzm i epikureizm w utworach Kochanowskiego e. kontekst religijny – odwołanie do religii – takim kontekstem będzie czytanie „Biblii” przez Sonię na prośbę Raskolnikowa. f. kontekst literacki – przywoływanie fragmentu dzieła, motywu w innym dziele Zastanów się, czy widzisz w utworze któryś z tych kontekstów. Nie musisz umieć ich nazywać. Może po prostu ten utwór kojarzy Ci się z utworem o podobnej tematyce? (Kiedy omawiamy wiersze Broniewskiego, skierowane do zmarłej córki – Anny, nie sposób nie pomyśleć o Kochanowskim, wyrażającym bol po stracie Urszuli). Rozpoznaj gatunek liryczny (np. pieśń, hymn, psalm, tren, fraszka). Jeśli nie wiesz, jaki to gatunek – posługuj się terminem „utwór” i nie wymyślaj, czym on może być, gdyż łatwo tu o błąd rzeczowy. Określ tematykę utworu (np. liryka miłosna, refleksyjno-filozoficzna, religijna, żałobna, autotematyczna (mówiąca o literaturze, poezji)). Rozpoznaj osoby wiersza – kto mówi (podmiot liryczny) i do kogo mówi (adresat wiersza). Napisz więcej o osobie mówiącej w jaki sposób się ujawnia, w czyim imieniu się wypowiada, jakie emocje ujawnia. Kiedy już wiesz kto i do kogo mówi, to teraz rozważ o czym mówi. To sytuacja liryczna. Widzisz uczucia, refleksje, nastrój? Opisz je. Wskaż typ liryki a. liryka bezpośrednia – podmiot mówi w 1 osobie, dokładnie możemy go określić, b. liryka pośrednia podmiot najczęściej wypowiada się w 3 osobie, często występuje jako obserwator, c. liryka podmiotu zbiorowego – podmiot wypowiada się w 1 osobie liczby mnogiej. Jeśli chodzi o interpretację, to w zasadzie tyle, na koniec możesz napisać, czy to, o czym pisze autor jest częste, czy opisywane zjawiska różnią się od tego, co znamy, robi je inaczej. Jeśli czujesz, że wpływ na mówienie o uczuciach ma forma wiersza, to napisz także o niej. Staraj się jednak wplatać informację o budowie w treść, zadając sobie pytanie – i co z tego? opisz kompozycję utworu – określ zamysł kompozycyjny, przyjrzyj się wersyfikacji – budowie strof, wersów, rymów, określ środki stylistyczne i zastanów się, czemu służą (zajmiemy się nimi w kolejnych wpisach) określ typ obrazowania (realistyczne, fantastyczne, deformujące).Pamiętaj ! Twoim głównym zadaniem jest zargumentowanie tezy. Nie rób zatem interpretacji „ w cały świat, gdyż możesz zaprzeczyć własnej tezie. Omówienie formy jest zatem mniej ważne niż treść. Za rozwiązanie zadania interpretacyjnego w formie wypowiedzi argumentacyjnej otrzymuje się maksymalnie 50 punktów. Kryteria oceny interpretacji utworu poetyckiego: Koncepcja interpretacyjna – 9 punktów. Uzasadnienie tezy interpretacyjnej – 15 punktów. Poprawność rzeczowa – 4 punkty. Zamysł kompozycyjny – 6 punktów. Spójność lokalna – 2 punkty. Styl tekstu – 4 punkty. Poprawność językowa – 6 punktów. Poprawność zapisu – 4 punkty. Pamiętaj ! Jeśli w pracy nie postawisz tezy interpretacyjnej, czyli nie określisz w jednym zdaniu o czym mówi wiersz, egzaminator nie przyzna Ci punktów w pozostałych kategoriach. Jeśli w pracy brakuje uzasadnienia, praca również nie otrzymuje punktów za formę. Co to oznacza? Że podobnie, jak w rozprawce bronisz swojego zdania – czyli tezy. Masz pytania? Zadaj je, a postaram się na nie odpowiedzieć. Chcesz poćwiczyć interpretację wiersza – napisz do mnie. Na szczęście na egzaminie ustnym analiza wiersza nie jest tak wymagająca. Wkrótce omówimy ją dokładniej. FKm2F5b. 299 368 222 480 243 473 111 477 385zinterpretuj podany utwór postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją
