🌃 Obok Piramid W Gizie

Trzy piramidy w Gizie to jeden z najsłynniejszych i najstarszych zabytków na świecie. Od tysięcy lat przykuwają uwagę swoim ogromem i majestatem, a także atmosferą tajemnicy, która otacza je od wieków. Są jedynymi ocalałymi budowlami z listy siedmiu cudów świata, a w 1979 roku trafiły też na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Co roku przyciągają do siebie miliony zwykłych turystów, egiptologów oraz zwolenników teorii pseudonaukowych. Skład kompleksu piramid w GizieData powstania piramidJak zbudowano piramidy?Piramidy w Gizie – jakie było ich przeznaczenie?Powstanie SfinksaPiramidy w Gizie i teorie pseudonaukowePiramidy i Sfinks – najstarsze zabytki ludzkości Skład kompleksu piramid w Gizie W skład kompleksu piramid w Gizie (obecnie dzielnica Kairu), wchodzą dwie największe budowle zbudowane przez starożytnych Egipcjan – piramida Cheopsa i piramida Chefrena. O połowę mniejsza jest sąsiadująca z nimi piramida Mykerinosa. Nieopodal znajduje się też słynny Wielki Sfinks, mniejsze piramidy, świątynie i grobowce. Piramidy w Gizie – foto Spencer Davis – Unsplash Data powstania piramid Trzy wielkie piramidy powstały w czasie czwartej dynastii. Pierwszą i największą zbudowano dla faraona Cheopsa około 2575 r Budowę nieco mniejszej, przeznaczonej dla syna Cheopsa – faraona Chefrena – ukończono w 2540 r Znacznie mniejsza zbudowana została dla wnuka Cheopsa – Mykerinosa – około 2525 r Pozostałe grobowce i świątynie pochodzą z różnych okresów historycznych. Piramidy w Gizie – foto Ruben Hanssen – Unsplash Jak zbudowano piramidy? Piramidy w Gizie budowano z różnych materiałów, wapienia, granitu, bazaltu i alabastru. Ogromne bloki kamienne transportowano z kamieniołomu drogą wodną – używając barek pływających po Nilu. Dostarczenie, obrobienie i zainstalowanie milionów kamiennych bloków o wadze od kilku do kilkunastu ton każdy, wymagało tytanicznej pracy i niesłychanych zdolności logistycznych. Samo przygotowanie miejsca pod budowę było imponującym wyczynem inżynierii budowlanej. Ogromny teren zniwelowano tak, że największe odchylenia wynosiły jedynie dwa centymetry. Kamienne bloki przypływały z kamieniołomów w Asuanie i Tura do przystani rzecznej niedaleko placu budowy, a następnie były przeciągane już do docelowej budowli. Najbardziej znane kompleksy piramid – foto Spencer Davis – Unsplash Jeszcze do niedawna naukowcy sądzili, że odbywało się to za pomocą ciągnięcia po mokrym piasku. Najnowsze prace archeologiczne sugerują jednak użycie sań. Materiał dostarczany do piramid wciągany był po rampie o nachyleniu 20 stopni. Odbywało się to stopniowo – robotnicy przesuwali blok w górę, jednocześnie zabezpieczając go przed zsunięciem solidnymi palami. Historycy uważali wcześniej, że przy budowie kompleksu pracowało przez dziesięciolecia nawet sto tysięcy niewolników. Ostatnie odkrycia dowodzą jednak, że było ich o wiele mniej, a co więcej – byli ludźmi wolnymi. Prace przypominały coś na kształt współczesnych robót publicznych, dobrze płatnych i przeznaczonych dla ochotników. Niedaleko piramid odkryto nawet całe dobrze wyposażone miasteczko, które zamieszkiwali budowniczowie. Piramidy w Gizie – jakie było ich przeznaczenie? Piramidy były oczywiście grobowcami faraonów i częścią kompleksu grzebalnego. Według wierzeń Egipcjan, po śmierci dusza człowieka przenosiła się do zaświatów i tak jak w normalnym świecie, potrzebowała do życia wielu przedmiotów. Faraon, postać równa bogom, zasługiwał na pochówek wraz z całym wyposażeniem osobistym i w miejscu, które było równie wspaniałe, jak jego boska postać. W grobowcach największych faraonów, po ich śmierci, składano nawet barki i łodzie. Piramidy w Gizie – Jeremy Bezanger Powstanie Piramidy Cheopsa Największa z piramid – piramida Cheopsa (Horyzont Cheopsa zwany też Wielką Piramidą) pierwotnie miała ponad 146 metrów wysokości, a boki rozciągały się na 230 metrów. Ma ona, jak i reszta grobowców z czasów czwartej dynastii, kształt ostrosłupa na podstawie kwadratu. Jeszcze w XIX wieku była ona uznawana za najwyższą budowlę świata. Piramida Cheopsa składa się z około 2,3 miliona bloków wapienia o wadze od 2,5 do 15 ton. Grobowiec faraona Cheopsa pierwotnie wyłożono z zewnątrz białym, wypolerowanym wapieniem, a jego szczyt zdobił złoty piramidion. Z biegiem czasu większość okładziny została zniszczona, a piramidion zrabowany. Piramida Cheopsa – foto Hossam M. Omar – Unsplash Wewnątrz Wielkiej Piramidy znajduje się kilka pomieszczeń połączonych korytarzami. Najważniejszym z nich jest Komora Króla, w której znajduje się granitowy sarkofag. Niestety, został on zdewastowany i zrabowany, prawdopodobnie wiele wieków temu. Całe pomieszczenie zbudowane jest z płyt granitowych. Ich waga w części sufitowej wynosi aż 400 ton. Z Komorą Królewską łączy się Wielka Galeria – długi kamienny chodnik o wysokości 8,5 metra i długości 46 metrów. Wykonano ją z polerowanego wapienia, a służyła prawdopodobnie jako magazyn płyt granitowych przeznaczonych do zablokowania dostępu do sarkofagu faraona. W samym centrum piramidy Cheopsa leży pomieszczenie zwane Komorą Królowej. Nie zostało ono w pełni ukończone, wychodzą z niego też ślepe korytarze. Czy w czasie budowy nastąpiła zmiana planów czy robotnicy porzucili pracę nad nim? Tego prawdopodobnie nie dowiemy się nigdy. Piramida Chefrena Nieco mniejsza jest piramida Chefrena (Chefren jest Wielki). Wznosi się ona obecnie na wysokość 136 metrów, ale ponieważ ma bardziej strome ściany i została wybudowana na podwyższeniu, sprawia wrażenie wyższej. Boki kwadratowej podstawy mają długość 214,5 metra. Piramida Chefrena – foto omar moffy – Unsplash Wykonano ją z wapiennych bloków z kamieniołomów w Abu Simbel. Jako jedyna z trzech największych piramid posiada resztki pierwotnej okładziny wapiennej, którą widać na samym wierzchołku. Poniżej piramidy znajduje się wykuty w skale grobowiec Chefrena. Piramida Mykerinosa Ostatnia z piramid (Boska) jest grobowcem Mykerinosa. Długość jej boków to 108 metrów, a wysokość do szczytu – 65 metrów. Wewnątrz budowli znajduje się kilka pomieszczeń. W jednym z nich zbudowano sarkofag z imieniem faraona. Jednak wejście do prawdziwej sali grobowej położone jest niżej. Znaleziono w niej bazaltowy sarkofag z ludzkimi szczątkami. Niestety, zatonął on u brzegów Hiszpanii, wywożony przez brytyjskich rabusiów. Piramida Mykerinosa – foto Shady Hassan – Unsplash Powstanie Sfinksa Niedaleko od piramid położony jest monumentalny posąg Wielkiego Sfinksa. Rzeźba przedstawia leżącego lwa z ludzką głową ubraną w chustę nemes – symbol władzy faraona. Wśród naukowców panuje pogląd, że przedstawia ona Chefrena. Sfinks powstał w czasie budowania piramid – około 2500 lat – jednak nie do końca wiadomo, czy data ta odpowiada rzeczywistości. Sfinks – foto Lea Kobal – Unsplash Sfinks został wykuty w wapiennej skale, w kamieniołomie, z którego brano materiał do budowy piramid. Jedna z teorii głosi, że najpierw wykonano głowę ze skały o antropomorficznym kształcie, a dopiero później dorobiono resztę ciała. Posąg ma 20 metrów wysokości i prawie 73 metry długości, a zwrócony jest twarzą w stronę Nilu. W swojej historii Sfinks miał wiele okresów wzlotów i upadków. Po prawie tysiącu lat istnienia został odnowiony przez faraona Totmesa IV, który między jego łapami umieścił słynną Stelę Snów. W czasie arabskiej ekspansji rzeźba była systematycznie niszczona. Sphinx – foto Tom Podmore – Unsplash Również w czasach bardziej nam współczesnych używano jej jako celu dla ćwiczeń artylerzystów. Sfinks przez długie lata był zasypany piaskami pustyni, aż po szyję. Dopiero w XIX wieku rozpoczęły się prace archeologiczne prowadzone przez Giovanni Batistę Caviglię. Naukowiec odkrył Stelę Snu i pozostałości Świątyni Chefrena. Sfinksa odkopano i do dzisiaj znajduje się już pod troskliwą opieką państwa egipskiego. Piramidy w Gizie i teorie pseudonaukowe Piramidy i Sfinks trwały przez tysiące lat niezmiennie fascynując ludzi swoim kształtem i rozmiarami. Na przestrzeni dziejów prawdziwy cel ich powstania został zapomniany i zastąpiony różnymi przypuszczeniami. Również w czasach współczesnych powstają na temat piramid różne, nieraz całkiem szalone, teorie pseudonaukowe. Poniżej przedstawiamy kilka z nich. Kosmici i zaginione cywilizacje Rozmiar wielkiej piramidy i waga kamiennych bloków, z których powstała nawet w dzisiejszych czasach stanowiłyby poważne wyzwanie dla inżynierów budownictwa. Nic więc dziwnego, że najwięcej teorii dotyczy „ponadnaturalnego” sposobu wykonania tej budowli. Najbardziej znaną z nich jest koncepcja Ericha von Daenikena, który twierdzi, że piramidy zostały zbudowane przez zaawansowaną cywilizację przybyłą spoza Ziemi. Jakkolwiek atrakcyjna dla wielu ludzi, teoria ta nie jest poparta żadnymi dowodami naukowymi. Magiczne liczby Kolejna grupa teorii dotyczy dziedziny geometrii i matematyki. Ich celem jest udowodnienie, że wymiary budowli są ściśle związane z różnymi stałymi matematycznymi i odległościami astronomicznymi, na przykład objętość pomnożona przez wysokość da w rezultacie odległość do Księżyca. Pierwszym autorem forsującym ten pogląd był John Taylor, który swoje przemyślenia opublikował w wydanej w XIX wieku książce „The Great Pyramid: Why Was It Build And Who Build It?”. Teoria na pierwszy rzut oka prezentuje się odkrywczo, ale tak naprawdę można ją dopasować do każdego przedmiotu codziennego użytku. Piramidy w Gizie – Dario Morandotti – Unsplash Gwiazdozbiór Oriona Ciekawą teorię przedstawił w 1994 roku Robert Bauval. Według niej, położenie piramid w Gizie odpowiada położeniu na niebie najważniejszych gwiazd w Pasie Oriona i to ponad 12 tysięcy lat temu. Wynika stąd, że budowle są o wiele starsze, związane ściśle z kultem Ozyrysa utożsamianego z Orionem, a do tego zbudowane przez jakąś zapomnianą, zaawansowaną cywilizację. 12 tysięcy lat? Podobne poglądy prezentuje amerykański geolog Robert Schoch. Według niego Sfinks nosi ślady erozji wodnej, powstałej przy silnych i długotrwałych opadach deszczu. Takie opady występowały na tym terenie ponad 10 tysięcy lat temu, kiedy cała Sahara była nie pustynią, a żyzną równiną. Sfinks doczekał się jeszcze jednej teorii autorstwa Roberta Temple. Twierdzi on, że obecna głowa posągu przedstawiająca oblicze faraona nie jest oryginalna. Pierwotnie znajdowała się nań głowa szakala, a cała budowla była hołdem dla boga Anubisa. Jak wspomniano wcześniej, powyższe teorie nie zostały w żaden sposób udowodnione w sposób naukowy i pozostają nadal w dziedzinie interesujących fantazji. Atmosfera wielkiej tajemnicy otacza piramidy z Gizy od tysięcy lat i jak widać, ma się dobrze i w obecnych czasach. Piramidy i Sfinks – najstarsze zabytki ludzkości Piramidy i Sfinks są obowiązkowym miejscem odwiedzin podczas wakacyjnej wycieczki po Egipcie. Warto wybrać się tam chociaż raz w życiu, stanąć pod jednymi z najstarszych zabytków ludzkości i zastanowić się nad ogromem pracy i umiejętności naszych dalekich przodków, które włożyli w zbudowanie tych niesamowitych budowli. Zobacz również: Akropol ateński – wszystko, co musisz o nim wiedzieć | Machu Picchu – tajemnicze miasto w chmurach

Sfinks: olbrzymi posąg leżącego lwa z ludzką głową, znajdujący się obok piramid w Gizie. Muzeum Egipskie w Kairze: jedno z najważniejszych muzeów na świecie, zawierające wiele cennych zabytków z różnych okresów historycznych Egiptu.

Piramidy w Gizie to zdecydowanie najpiękniejsze zabytki w stolicy Egiptu. Trudno jednoznacznie określić, jak zbudowano piramidy. Badacze prześcigają się w rozwiązywaniu tej zagadki, podając coraz więcej nowych informacji na temat budowli sprzed ponad 2000 lat. Egipskie piramidy odkrywają tajemnice władców, ich rodzin, a także przeciętnych obywateli. Mimo podobieństw pod względem wizualnym, każda piramida opowiada inną, fascynującą historię. Chcesz dowiedzieć się więcej o ich historii? Historia budowania piramid w GizieSpis treściHistoria budowania piramid w GizieJak budowano piramidy?Piramida CheopsaPiramida ChefrenaPiramida Mykerinosa Egipskie piramidy budowano na podstawie geometrii i astrologii – są one zorientowane na cztery strony świata. Najważniejszy był kierunek północny, któremu przypisywano działanie niemal magiczne. Gwiazdy uznawano za obecność bogów, a niebo miało być miejscem, gdzie po śmierci spoczywa faraon. Oś wschodnio-zachodnia wyrażała kult solarny oraz codziennie odradzanie słońca. Ze słońcem zaś utożsamiano władców – wraz z nadejściem ich śmierci, dzięki sile wiary, mieli codziennie odradzać się na nowo. Aby precyzyjnie zorientować wszystkie punkty, robotnicy musieli się napracować. Obserwowali punkty wschodu i zachodu jednej z gwiazd, potem za pomocą kątów prostych wyznaczali trasę pozostałych ścian budowli. Przez to, że Nil co roku zalewał pola uprawne, Egipcjanie byli w stanie wyspecjalizować się w regułach geometrii. Początkowo wznoszono piramidy schodkowe, dopiero później zaczęto budować je na kształt ostrosłupa. Wokół głównych piramid egipskich powstało wiele mniejszych, które pełniły rolę grobowców królowych oraz znaczących dla państwa urzędników. Na ścianach budowli wznoszono zapisane w „Tekstach Piramid” hasła, które miały pomóc faraonowi wrócić do świata żywych. Sprawdź również nasz artykuł: Przewodnik po Kairze. Czy znajdziemy tutaj coś równie ciekawego jak piramidy? W 1979 r. wszystkie piramidy egipskie wpisano na listę dziedzictwa narodowego UNESCO. Piramidy w Gizie widziane z lotu ptaka Jak budowano piramidy? Najbardziej znaną informacją o budowaniu piramidy w Gizie, jest to, że zaangażowano niewolników. Nic z tego! Do prac przy budowaniu piramid zatrudniano robotników, którzy otrzymywali za to odpowiednie wynagrodzenie. Wznosili oni kolejne piramidy od środka na zewnątrz, przesuwając się jednocześnie w górę. Piramidy egipskie mają formę ostrosłupa. Budowę zaczynano od ułożenia kwadratowej podstawy, potem tworzono rdzeń budowli, a następnie kładziono na powstałą konstrukcję ogromne i ciężkie bloki kamienne. Do dziś powstają różne teorie na temat budowy piramid. Wcześniej zakładano, że używano dźwigu lub żurawia. Angielsko-francuscy archeolodzy odkryli schodkową rampę – Egipcjanie budowali specjalne wyciągi, które mierzyły tyle, co piramidy, a następnie wciągali kamienne bloki po schodach. Po obu stronach rampy montowano szerokie otwory, które zabezpieczały bloki przed zsunięciem się i ułatwiały ich wciąganie. Robotnicy stali po bokach schodów i ciągnęli linę, która była owinięta wokół drewnianych stojaków. Liny ślizgały się po ich powierzchni, co ułatwiło budowanie konstrukcji. Badacze nadal próbują się dowiedzieć, czy robotnicy w trakcie ciągnięcia liny musieli się przemieszczać w pionie po schodach, czy mogli stać w miejscu. Początek rampy musiał sięgać terenów oddalonych od płaskowyżu w Gizie o kilometry, żeby robotnicy zdołali ułożyć ważące 2,5 tony kamienne bloki w odpowiedni sposób. Piramida Cheopsa Piramida Cheopsa w Gizie liczy prawie 150 metrów wysokości, co czyni ją największą z tych możliwych do zobaczenia w Egipcie. Została zbudowana ok. 2560 lat w okresie Starego Państwa. Szacuje się, że budowa trwała 20 lat. Piramida w Egipcie dotrwała niemal w całości do czasów nowożytnych – zniszczono jedynie licówkę i rozkradziono skarby. Wewnątrz piramidy odkryto sieć szybów i korytarzy. Mały tunel prowadzi od wejścia do Wielkiej Galerii, czyli korytarza, który mierzy prawie 9 metrów. Na jego końcu znajduje się pomieszczenie, w którym ukazano sarkofag – to pomieszczenie to Komora Króla, która mieści się na centralnej osi budowli. Wszystkie ściany komory stworzono z czerwonego granitu sprowadzonego z kamieniołomów w Asuanie. Przez długi czas wierzono, że to właśnie tam pochowano ciało faraona. Współcześni archeolodzy uważają, że mumię ukryto w całkowicie innej części piramidy, żeby ukryć kosztowności przed złodziejami. Naukowcy twierdzą, że do tej pory nie odnaleziono faktycznego miejsca pochówku. Pod powierzchnią odkryto nieukończone pomieszczenia, których przeznaczenia nie odkryto do dziś, jednak świadczą o przemyślanym planie na tę budowlę. Piramida Cheopsa – największa z piramid w Gizie W kompleks grobowca Cheopsa wchodzą także jamy z pogrzebowymi łodziami, które miały służyć faraonowi w pośmiertnej podróży. Nie były to prawdziwe statki, a jedynie symboliczne murowane modele łodzi. Znaleziono jednak groty, w których odkryto rozłożone na części prawdziwe łodzie – jedną z nich udało się zrekonstruować. Została zbudowana z cedru i składa się z 1224 części połączonych linami. Jej długość to 43,3 m. Badacze ustalili, że łodzie były używane podczas procesji pogrzebowych, a potem rozkładane na części i chowane w jamach. Piramida Chefrena Biorąc pod uwagę jej wysokość, jest drugą z egipskich piramid – mierzy 136 metrów. W rzeczywistości może wydawać się nieco wyższa od piramidy Cheopsa, jednak wynika to z faktu, że została postawiona w miejscu, gdzie płaskowyż ma 10 metrów więcej. Zatem to grobowiec Cheopsa jest największą egipską piramidą. Budowanie świątyni Chefrena zakończyło się ok. 2352 co przypada na ostatnie lata jego rządów. Oficjalna nazwa to „Chefren-jest-Wielki”. Została wzniesiona z kamiennych bloków, które pokrywano wapieniem i granitem. W kompleksie grobowym, oprócz grobowca, znajduje się jeszcze świątynia górna i dolna, dromos, Świątynia Sfinksa oraz Sfinks. Wnętrze grobowca Chefrena różni się od tego, które można podziwiać w świątyni Cheopsa. Jest dużo prostsze i mniejsze. Komnata pogrzebowa, dwa korytarze i dodatkowa komnata to właściwie jedyne pomieszczenia, które można w niej znaleźć. Archeolodzy odkryli, że w świątyni pogrzebowej znajdowało się ok. 50 rzeźb króla naturalnej wielkości. Na wschodnim krańcu grobli zachowała się Dolna Świątynia, w której połyskująca podłoga była wykonana z kalcytu. Można w niej dostrzec 24 puste podstawy posągów – na każdym dawniej znajdowała się rzeźba z wizerunkiem króla. Wielki Sfinks znajduje się zaraz obok piramidy Chefrena. Mierzy 20 metrów wysokości i 72 metry długości. Wyrzeźbiony w litej skale, przedstawia leżącego lwa z głową człowieka. Postać owinięta jest nemes, czyli tradycyjną chustą, która noszona była w starożytności. Głowa Sfinksa skierowana jest na wschód, co miało zapewnić faraonowi wieczne życie. Z niektórych teorii wynika, że pierwotnie zamiast ludzkiej głowy, w posągu znajdowała się głowa lwa lub szakala, o czym miały świadczyć zaburzone proporcje i zbyt mała głowa. Lew symbolizował królów, ale też horyzont. Obecnie mówi się, że głowa jest nienaturalnych rozmiarów ze względu na trudności przy wycinaniu jej kształtu. Oszacowanie właściwych rozmiarów stanowiło dla robotników problem, zważając na jakość narzędzi, których używali do budowania Sfinksa. Posąg uznano za upamiętnienie Chefrena głównie dlatego, że to za jego czasów zlecono jego budowę oraz jego piramidy najbliżej się znajduje. Piramida Chefrena i pilnujący jej Wielki Sfinks Piramida Mykerinosa Grobowiec Mykerinosa jest najmniejszym spośród trzech sławnych świątyń egipskich. Ma 67 metrów wysokości i 108 metrów długości. Został zbudowany z zachowaniem niemal idealnie regularnych proporcji. Mykerinos rozpoczął tworzenie budowli, jednak dokończył ją dopiero jego syn Szepseskaf. Prawdziwe imię władcy brzmiało MenKauRe, co oznacza: „Trwała-jest-moc-Re”. A Re to bóg Słońca, stwórca świata i pan ładu. Wśród Egipcjan był uważany za najważniejszego z bóstw. Przedstawiany był z dyskiem słonecznym i głową sokoła lub jastrzębia. Wierzono, że Re ma aż 72 różne postaci. Rozkazem jednego z kalifów, rozpoczęto rozbiórkę piramidy. Ostatecznie uszkodzono jedynie licówkę i zrobiono ogromną dziurę u boku konstrukcji. Do dziś zachowała się tylko niewielka część licowej powłoki. Wnętrze tej świątyni jest zdecydowanie najbardziej skomplikowane ze wszystkich trzech. Można w niej znaleźć komnatę, którą zdobią rzeźbione panele oraz mniejsze pomieszczenie, w której jest aż 6 wnęk. Żadna z grobowych komnat władcy nie została ukończona przed jego śmiercią. W okresie panowania Starego Państwa, świątynia stała się miejscem kultu. Kiedy zalała ją powódź, niemal od razu ją odbudowano. Na miejscu odnaleziono pełno posągów przedstawiających zarówno samego Mykerinosa, jak i jego małżonkę Chamerernebti II. Mykerinos uważany był za oddanego swoim poddanym. Podczas działań archeologicznych prowadzonych na terenie jego kompleksu grobowego, znaleziono tzw. „Triady Mykerinosa”, które przedstawiały władcę w otoczeniu kobiet – bogini Hathor oraz bogiń, które reprezentowały jeden z rejonów Górnego Egiptu. Badacze uważają, że powstało osiem takich triad – jedna triada miała przypadać na jedno miejsce kultu bogini Hathor. Początkowo sądzono jednak, że jest ich ok. 30 – jedna na każdy administracyjny rejon kraju. Na każdej z dotychczas znalezionych triad, władca trzyma kobiety za ręce, są również równego wzrostu, co świadczy o tym, że chciał równać się z bóstwami, ale też z poddanymi.

Z przyjemnością dowiesz się, że wyszukiwanie porad dotyczących gry Wyspy Krzyżówek kończy się na tej stronie. Wcześniej lub później będziesz potrzebował pomocy, aby przejść tę wymagającą grę, a nasza strona internetowa jest tutaj, aby wyposażyć Cię w Wyspy Krzyżówek W Gizie koło piramid odpowiedzi i inne przydatne informacje, takie jak wskazówki, rozwiązania i kody.

Piramidy w Gizie to jedna z największych atrakcji turystycznych w Egipcie. Te monumentalne budowle wzbudzały zachwyt już w czasach starożytnych. Mówiąc o piramidach w Gizie, mamy na ogół na myśli piramidy Cheopsa i Chefrena, ale w skład tego kompleksu wchodzą również i inne obiekty. Całość znajduje się na liście dziedzictwa światowego UNESCO. Największa jest piramida Cheopsa uchodząca za jeden z siedmiu cudów świata. Na wysokość liczy sobie 147 m, a każdy bok jej podstawy ma długość 230 m. Piramida Chefrena jest niższa o 10 m, zaś najmniejsza jest piramida Mykerinosa – to „zaledwie” 65 m wysokości. Bardzo charakterystycznym obiektem kojarzonym z opisywanym tu miejscem jest posąg Sfinksa (73 m długości i 20 m wysokości) znajdujący się obok piramidy Chefrena. Jeżeli natomiast chodzi o oryginalny wystrój wnętrz tych niesamowitych zabytków, to pod tym względem zdecydowanie przoduje piramida Mykerinosa (należy pamiętać, iż w czasach starożytnych i w późniejszych epokach grobowce władców egipskich były plądrowane i okradane). Na zespół grobowy w Gizie składają się jeszcze takie obiekty jak m. in. podziemne pomieszczenia dla barek (Egipcjanie wierzyli, że faraonowie po śmierci podróżują w ten sposób po zaświatach), Piramidy Królowych, mastaby, aleja procesyjna, kamieniołom Mykerinosa, kwatery budowniczych etc. Do wzniesienia tego kompleksu użyto różnych odmian kamienia. Nie brakuje tu również i wybudowanych współcześnie dróg, które ułatwiają turystom poruszanie się po tym terenie.

Trzy piramidy w Gizie mają ponad 4,5 tysiąca lat. Zostały zbudowane dla trzech faraonów : Cheopsa, Chefrena i Mykerinosa. Największą z nich, Wielką piramidę (Piramida Cheopsa), budowano ponad 20 lat. Nazwy : Piramida Cheopsa, Piramida Chefrena, Piramida Mykeinosa.

Piramidy są zagadkowymi i wręcz intrygującymi budowlami. Na temat ich pochodzenia powstało wiele teorii. Niektóre z nich są tak fantastyczne, że trudno zgodzić się z nimi naszym racjonalnym 11500 lat temu nieliczni uratowani z katastrofy mieszkańcy Atlantydy zbudowali trzy wielkie piramidy na płaskowyżu Giza (ponieważ znali obce nam źródła energii, budowa takiej piramidy nie była dla nich żadną trudnością). Według niektórych badaczy nie jest to zresztą jedyna pamiątka po wielkiej cywilizacji atlantydzkiej. Uważają oni, że posągi z Wyspy Wielkanocnej są również dziełem przedstawicieli tej kultury. Trzeba przyznać, że te 300 figur o wysokości 9m i wadze do 90 ton każda to nie lada zagadka dla współczesnej nauki. Próby wyrąbania takiej figury kamiennym toporkiem, jaki znaleziono w kamieniołomach obok, nie przyniosły żadnego rezultatu. Transport takiego posągu również nie leżał w zasięgu możliwości tubylców ani prehistorycznych, ani dzisiejszych. Poza tym na głowie każdej figury spoczywał kamienny „kapelusik” o wadze „tylko” 10 ton. Posągi te stoją na kilkumetrowych podestach przypominających schodkowe piramidy. Największą dla nas przesłanką i zagadką jest to, że na plecach każdej figury jest wyryty znak doskonale znany egiptologom. Jest to egipski krzyż zamknięty w kole. Według egipskich kapłanów znak ten to źródło ogromnej skumulowana potrafiła, według starożytnych papirusów, nawet „przestawiać góry”. Legendy mieszkańców Wyspy Wielkanocnej mówią o tym, że posągi te same ustawiały się na swoich miejscach, jakby je pchała niewidzialna siła. Do teorii tej wpisuje się hipoteza niektórych badaczy twierdzących, że kompleks piramid w Gizie jest wierną kopią gwiazdozbioru Oriona. Jednak takie ułożenie trzech gwiazd w Orionie istniało dokładnie 12 tysięcy lat piramidy byłyby starsze o 8 tysięcy lat, niż się dzisiaj typuje. Dolinę Nilu zamieszkiwali wtedy prymitywni łowcy i na pewno nie byliby w stanie zbudować takiego obiektu. W tym okresie miała miejsce także prawdopodobnie zagłada mitycznej Atlantydy. W teorii o Atlantydach budujących piramidy jest mowa o istnieniu na naszej planecie jeszcze dziewięciu takich kompleksów jak w Gizie. Zbudowane zostały dla ustabilizowania pola magnetycznego kuli ziemskiej. Ponoć na dnie Trójkąta Bermudzkiego znajduje się zatopiony jeszcze większy zespół von Daeniken jest znanym na całym świecie twórcą teorii o kosmicznym pochodzeniu tej budowli. Tysiące lat temu, gdy Ziemię zamieszkiwały dopiero pierwsze formy humanoidalne, pojawili się kosmici. Spędzili na niej sporo czasu, eksperymentami inżynierii genetycznej powołali do życia wiele form istnień, w tym człowieka. Piramidy zbudowali przy użyciu kosmicznej, obcej nam technologii i są one swoistym uchem Ziemi skierowanym w kosmos. Erich von Daeniken spędził wiele lat w podróżach, by znaleźć niezbite dowody pobytu na Ziemi przedstawicieli innych cywilizacji niż ziemska. Jeżeli chodzi o same piramidy, ciekawe są matematyczne wyliczenia Daenikena, które unaoczniają realne trudności występujące przy budowie piramidy w sposób opisywany w każdym podręczniku są również inne jego spostrzeżenia, dotyczące braku jakichkolwiek napisów, rysunków i inskrypcji w piramidach. A tych nie brakuje w żadnej innej budowli starożytnego Egiptu. Nieoczekiwanie z pomocą Daenikenowi przychodzą niektórzy astronomowie, twierdzący, że bliźniacze piramidy do egipskich znajdują się na Marsie. Wykazały to zdjęcia NASA. Kompleks piramid marsjańskich jest ponoć ustawiony względem siebie dokładnie tak samo, jak na płaskowyżu Giza. Mało tego. Ich położenie geograficzne na planecie jest zupełnie analogiczne do ziemskiego – jest to 29 stopień szerokości geograficznej północnej Marsa. Dla uzupełnienia tej ciekawostki należy dodać, że pewien egipski językoznawca twierdzi, iż Kair w języku dawnych Arabów oznacza Mars. Kair swego znaczenia jako miasto stołeczne nabrał po podboju Egiptu przez Arabów. Budowniczowie tego na wskroś islamskiego miasta obficie czerpali z wielkich piramid. W ten sposób te ostatnie zostały gruntownie pozbawione okładziny z wypolerowanych wapiennych płyt. Dzisiaj ich wygląd znacznie różni się od pierwotnego. Okładziny zaś znajdujemy w posadzkach meczetów i innych kairskich budowli żadna z tych hipotez nie znalazła potwierdzenia w źródłach historycznych – nie będę ich uwzględniać w moich rozważaniach. Przyjmuję, że są to budowle starożytnego Egiptu wzniesione na polecenie potężnych faraonów w celach dla nas nie do końca jasnych. Teoria o grobowcach jest w tej chwili trudna do obronienia. Jeżeli nie odkryjemy jakiegoś pełnego i źródłowego przekazu historycznego na ten temat, nigdy nie dowiemy się o prawdziwym przeznaczeniu piramid. Nasze współczesne teorie są tylko hipotezami i mogą nie mieć nic wspólnego z prostu upłynęło zbyt dużo czasu od momentu, gdy piramidy pojawiły się na płaskowyżu w Gizie. Są jednak fenomenem, obok którego trudno obojętnie przejść. Zawsze zajmowały ludzkie umysły i do dzisiaj ściągają badaczy z całego świata. Ci zaś, uzbrojeni w najnowsze zdobycze techniki, usiłują przeniknąć tajemnicę tych kolosów. Wszystko to bez skutku. Polaków również intrygowały piramidy, czego dowody znajdujemy w postaci dziwnych grobowców sprzed ponad 200 SĄ DOWODEM NA ODWIEDZINY KOSMITÓWNa świecie mamy dziesiątki piramid, na każdym kontynencie i jeszcze więcej na dnie Wszechoceanu – a wszystkie są bardzo stare. Większość z nich jest zbudowana z wielu różnych skał, takich jak granit, które łamano setki mil od miejsca budowy. Są to wielkie, potężne budowle liczące sobie tysiące lat i większość z nich ma od 3 to 25 tys. lat. Na całym świecie późniejsi władcy kopiowali starsze piramidy. Kilka starych piramid emituje wciąż jakiś rodzaj energii i uważa się je za centrale energetyczne. Wiele z nich jest zorientowanych na linii północ – południe i budując je używano bardzo zaawansowanej Sam Osmanagić, dyrektor Centrum Antropologii i Archeologii w Amerykańskim Uniwersytecie w Bośni, jest autorem 11 książek o antycznych cywilizacjach. Twierdzi on, że większość piramid ma – lat i zbudowano je zanim Ludzkość rozwinęła swe rolnictwo i miasta. Pytanie: czy antyczne cywilizacje zbudowały je i czy są one odpowiedzialne za powstanie ogólnoświatowego systemu piramid?Najdawniejsze egipskie i chińskie piramidy są większe od tych zbudowanych później. Najwcześniejsze, najstarsze piramidy są zbudowane z granitu czy z piaskowcowych bloków, późniejsze czyli młodsze i mniejsze wznoszono już z tańszych materiałów takich jak cegła i muł. Ślady działalności istot o wyższej cywilizacji, jak Kosmitów, są wszędzie wokół nas. Tymczasem nasi główni uczeni próbują wpasować te monumentalne budowle w ramy koordynat czasowych. Setki piramid znaleziono na całym świecie, w tym także na dnie Wszechoceanu, tak jak te trzy znajdujące się u wybrzeży Florydy. Jest widoczne, że antyczni Kosmici albo antyczne cywilizacje istniały na Ziemi istniały na Ziemi, jak mówią o tym najstarsze Jonathan Gray pisze:Piramida zajmuje areał 5,3 ha, i z dokładnością do pół cala stanowi dokładny kwadrat zbudowany z dokładnością do 3/ procenta. Gdybyśmy pocięli bloki Wielkiej Piramidy na płyty o grubości 6 cm, to ich łączna długość wyniosłaby ¼ odległości do Księżyca. Wielka Piramida liczy sobie 4600 lat i została rzekomo zbudowana przez faraona Chufu (Chefrena). Zawiera ona 2,3 mln wapiennych bloków i waży 5,9 mln ton. Twierdzi on:Zgodnie z tym, co pisał Herodot, ludzi budowało Wielką Piramidę Chufu – czyli trochę więcej, niż populacja średniego miasta z naszych czasów. Nauka mówi nam, że ludzie wtedy nie byli tacy mądrzy, trochę wyżej niż ludzie jaskiniowi przed czasami antycznymi. Początkowo Piramida miała piękne pokrycie z błyszczącego, białego marmuru (wypolerowanego do lustrzanego połysku) i mogła ona być widoczna z odległości 80 km odbijając światło słoneczne. Miała ona nakrycie w postaci złotej kuli, która odbijała promienie słońca z powrotem ku niemu. Zawiera ona matematyczne stałe takie jak liczba pi (π). Jej główna komora została zbudowana w oparciu o funkcje Pitagorasa, które „nie odkryto” podobno kilka tysięcy lat jest tak dokładnie zlokalizowana w stosunku do Bieguna Północnego, że można by regulować nasze współczesne kompasy w oparciu o nią. Pomiary jej boków i kątów odzwierciedlają pomiary geograficzne Półkuli Północnej – np. stopni szerokości i długości geograficznej, obwodu i promienia Ziemi, a nawet spłaszczenia biegunowego. W czasie Międzynarodowego Roku Geofizycznego, w 1958 roku, określono dokładne wymiary Ziemi dzięki satelitom. I okazało się przy okazji, że francuski metr – stanowiący standardowa jednostkę miary systemu SI i oparty o wymiary Ziemi – okazał się być nieprawidłowy (co doprowadziło do zmiany definicji metra – przyp. tłum.) A co najciekawsze – okazało się, że tzw. łokieć egipski – jednostka miary użyta przy budowie Piramidy – okazał się być bardziej dokładnym. (wg Jonathana Gray’a).Elektrownie piramidIstnieje możliwość, że wysoko zaawansowana technicznie cywilizacja istniała w prehistorii naszej planety. Czy Wielka Piramida w Gizech jest pozostałością jej technologii? Jeżeli tak, to jakie były źródła energii tej cywilizacji? Technologie harmonicznego rezonansu, które zostały opracowane przez mechanika i inżyniera Christophera Dunna. W czasie swych dwudziestoletnich badań Dunn odkrył, że Wielka Piramida w Gizech jest ogromnym urządzeniem akustycznym! Dzięki swym wymiarom i wielkości, ten kryształ generuje harmoniczny rezonans z Ziemią i konwertuje energie ziemskich wibracji na promieniowanie mikrofalowe. Autor pokazuje nam, jak komory w Piramidzie i korytarze zostały umieszczone z niesamowitą precyzją w celu zmaksymalizowania jej właściwości akustycznych. To oczywiście jest dokładnie ta sama technologia, którą wynalazł Nikola Tesla, i rozwiązanie naszych problemów z brakami energii. Nowe obrazy wnętrza Wielkiej Piramidy odkryły dowody na istnienie elektrycznych terminali, kabli a nawet dawnych diagramów GizaOdkrycie elektrycznych kontaktów i kabli wewnątrz Wielkiej Piramidy z oznakowaniem jak one były połączone, nie jest ukazane przez współczesna egiptologię, ale potwierdza teorie ukazane w opublikowanej przezeń książce pt. „The Giza Power Plant. Technologies of Ancient Egypt”.No bo jaka jest rola miedzianych rur w otworach wentylacyjnych? Dlaczego „Komora Królewska” jest zniszczona, podczas gdy reszta Piramidy jest nienaruszona? Skąd wzięła się częstotliwość 640 Hz w „Komorze Królewskiej”?Christopher Dunn odpowiada na te wszystkie tajemnice. Dowodzi on, że Wielka Piramida w Gizie została wzniesiona jako… elektrownia! I dochodzi do takich konkluzji:…granit zawiera duży procent kwarcu (w przybliżeniu 55%). Kwarc ma właściwość transformowania energii kinetycznej w elektryczną. „Komora Królewska” jest sercem masywnego generatora energii elektrycznej. Wielka Piramida zaprojektowana została do wibracji. To, co nazywa się „Komorą Królowej” jest w rzeczywistości generatorem wodorowym. Pomieszczenie to było tak naprawdę kolumną chłodniczą. W jej środku znajdowały się chemikalia: chlorek cynku (ZnCl2) i kwas solny (HCl) i były one podawane tam przez północny i południowy korytarz wentylacyjny. Reakcja tych dwóch chemikaliów dawała w rezultacie wodór.(Czy w ogóle taka reakcja chemiczna jest możliwa??? Podejrzewam, że autorowi tej hipotezy nie chodziło o chlorek cynku, ale o tlenek cynku – ZnO, i taka reakcja przebiegałaby następująco: ZnO + 2HCl => ZnCl2+ H2O ale nie wydzielałaby ona wolnego wodoru, pozostawiając jednak ślady chlorku cynku. Aby otrzymać wodór należałoby użyć czystego, metalicznego cynku i reakcja ta przebiega tak: Zn + 2HCl => ZnCl2 + H2↑ – przy czym otrzymuje się wodór cząsteczkowy a nie jednoatomowy – uwaga tłum.)Dowody na ten proces chemiczny stanowią dwa kolory użyte przy otworach wentylacyjnych i resztki soli na ścianach „Komory Królowej”. Wodór wypełniał „Wielką Galerię” i „Komorę Królewską”. Rezonator w „Wielkiej Galerii” zaczynał działać. Cały budynek (Piramida w tym przypadku) zaczął drgać i przetwarzać wewnętrzna wibrację na sygnał dźwiękowy. Piramida zaczynała „śpiewać”. Dźwięk porusza się poprzez tunel w stronę „Komory Królewskiej”. Następnie „Komora Królewska” zaczyna wibrować. Poruszające się płyty granitowe uciskają na kwarc. Ruch elektronów generuje efekt piezoelektryczny. I w ten sposób produkowana jest elektryczność.[Po co wytwarzać energię w tak skomplikowany sposób – wystarczyłoby przecież wykorzystać miedź, cynk i elektrolit w postaci kwasu i połączyć pojedyncze ogniwa w jeden większy agregat i otrzymywać prąd stały. Najprawdopodobniej właśnie w ten sposób uzyskiwano w Egipcie i Mezopotamii prąd elektryczny, na co są materialne dowody w postaci ogniw galwanicznych – przyp. tłum.]W tym momencie zaczyna odgrywać rolę wiedza astronomiczna dawnych Egipcjan. Północny otwór „Komory Królewskiej” był otwarty i zaczął wysyłać mikrofalowe sygnały które bombardowały nasza planetę przez cały czas. Sygnał ten był wytwarzany przez atomowy wodór (H). Był on wzmacniany, kiedy przelatywał przez piramidę. To prowadziło do emisji energii… – która opuszczała piramidę jako energia elektryczna…Małe detale, takie jak miedziane rury – które jak wykazały nowe analizy – pochodziły z Północnego Michigan. Użyte jako czujniki, wskazujące czy dano wystarczającą ilość komponentów do „Komory Królowej”, to ma sens. Zapach w piramidzie jest konsekwencją tego samego. Źródło: YT, StrefaTajemnic, Related

樂Co łączy egipskie piramidy w Gizie, paryską wieżę Eiffla, operę w Sydney, Taj Mahal w Indiach, rzymskie Koloseum z Białołęką ☝️Otóż 2️⃣7️⃣ marca

Egipt kojarzy się z piramidami i ciepłem. Najsłynniejszym na świecie kompleksem piramid są te znajdujące się około ośmiu kilometrów od Kairu, w miejscowości Giza, położonej w delcie Nilu. Ponad pustynią wznoszą się mniejsze piramidy oraz trzy główne, najokazalsze starożytne budowle w Gizie wraz z posągiem Sfinksa. To właśnie tam starożytność przetrwała ponad 5 tysięcy lat i zachowała się w prawie niezniszczonej postaci. Największą z piramid jest najwcześniej powstała piramida Cheopsa, w której mieści się także jego grobowiec. Drugą co do wielkości jest piramida z grobowcem Chefrena. Trzecią, znacznie mniejszą, jest piramidą faraona Mykerinosa. Piramida Cheopsa zwana Wielką Piramidą, została zbudowana ok. 2575 lat przed naszą erą i pierwotnie miała wymiary: wysokość 146,6 m, zaś długość podstawy 230 m. Wykonana jest z bloków kamiennych z wapieni i granitów. Gładzony wapień położony niegdyś na czubku piramidy wywoływał niezwykłe efekty świetlne w promieniach słonecznych, niestety nie przetrwał on do dnia dzisiejszego. W środku piramidy znajdują się komory grobowe, do których prowadzą długie korytarze. W Komorze Króla stoi sarkofag bez pokrywy. Piramida Chefrena zbudowana została ok. 2540 lat przed naszą erą. Jej wysokość wynosiła pierwotnie 145,5 m, zaś podstawa miała długość 215,5 m. Posiada jedną komorę grobową, do której prowadzi korytarz. Granitowy sarkofag umiejscowiony jest na końcu komory i wpuszczony w podłoże. Piramida Mykerinosa została zbudowana ok. 2525 lat przed naszą erą, a jej pierwotne wymiary wynosiły: 67 m wysokości i długość podstawy 108 m. Do najsłynniejszych na świecie posągów należy, stojąca nieopodal piramid, rzeźba wykuta z ogromnego bloku skalnego, mająca postać leżącego lwa z głową władcy. Wielkość Sfinksa to około 73 m długości i 6 m szerokości oraz 20 m wysokości i jednocześnie jest on największą pojedynczo stojącą statuą na świecie. Wokół tego posągu kryje się wiele hipotez i legend. Nie do końca wiadomo czy pierwotnie była to głowa lwa zamieniona później przez któregoś z władców na jego własne popiersie, czy może była to postać strażnika umarłych jaki w starożytnym Egipcie był szakal. Został on wykonany z polecenia Chefrena, a jego powstanie datuje się na lata rządów IV Dynastii w latach 2723-2563 Piramidy wraz z posągiem Sfinksa należą do najchętniej odwiedzanych zabytków Egiptu przez turystów z całego świata.

Układ ten jest dokładnie taki sam, jak usytuowanie piramid w Gizie. Aczkolwiek piramidy w Teotihuacan są nieco niższe od egipskich, lecz różnica między nimi polega na tym, że piramidy w Gizie położone są pod kątem 45 stopni w stosunku do osi centralnej, natomiast w Teotihuacan piramidy położone są pod kątem prostym. Osiem kilometrów od Kairu, w Gizie, ponad pustymi obszarami oraz kompleksem mniejszych piramid i grobowców górują trzy wielkie piramidy. Nie opodal wznosi się ogromny posąg Sfinksa. Te cuda starożytnego świata przetrwały blisko 5000 lat, ale dopiero od XIX wieku archeolodzy zaczęli zbierać informacje dotyczące ich powstania. Miasteczko Giza położone jest w delcie Nilu na obszarze stanowiącym niegdyś granicę pomiędzy Górnym a Dolnym Egiptem. Około 2925 r. gdy oba te królestwa zostały zjednoczone, stolicą nowego Egiptu stało się położone na zachodnim brzegu Nilu Memfis. Przez prawie 3000 lat stanowiło siedzibę faraonów, których 30 dynastii rządziło Egiptem. Wielkie piramidy w Gizie zostały wzniesione za czasów czwartej dynastii (2575-2465 r. Największa z nich, grobowiec faraona Cheopsa (Chufu), powstała jako pierwsza. Piramida stojąca pośrodku, zbudowana jako druga, jest nieco mniejsza i należy do syna Cheopsa, Chefrena. Trzecia, znacznie mniejsza, jest piramidą faraona Mykerinosa, wnuka Cheopsa. Piramida Cheopsa, zwana inaczej Wielką Piramidą. Jedna z trzech największych piramid egipskich w Gizie (Gizah). Zbudowana została jako grobowiec ok. 2575 r na rozkaz Cheopsa (Chufu, syn Snoforu i królowej Hetepheres) faraona IV dynastii. Piramida pierwotnie miała wysokość 146,6 m (dziś 137 m), długość boków u podstawy wynosiła 230 m (dziś 227 m), zaś kąt nachylenia ścian – 51°50′. Materiał, z jakiego wykonano tę największą budowlę ludzkości, pochodził z kamieniołomu Mokattam (obecnie dzielnica Kairu). Bloki kamienne, z których była zbudowana piramida, przykrywała pierwotnie licówka z gładzonego wapienia i granitu. Resztki takiej licówki znajdują się tuż pod wierzchołkiem piramidy Chefrena. Odbijające się w wypolerowanych płytach promienie słońca wywoływały niezwykły efekt wizualny. Piramida świeciła jak pochodnia i była widoczna z bardzo daleka. Niestety, okładzina ta została rozebrana między innymi przez Arabów budujących Kair. W ten sposób odsłoniła się konstrukcja piramidy składająca się z niezliczonej ilości kamiennych stopni o wysokości ok. 1,5 m. Wejście do piramidy usytuowane jest po północnej stronie budowli w szóstej warstwie kamieni. Pierwotnie zaś otwór wejściowy znajdował się nieco powyżej tego, który przeznaczony jest dla turystów (20 m „Nowe wejście” zostało wykute w 820 na rozkaz kalifa al-Ma’muna. Wewnątrz piramidy znajdują się dwie odnogi. Jedna odnoga prowadzi do nie udostępnianej zwiedzającym podziemnej komory, natomiast druga o wysokości ponad 1 metra wiedzie lekko pod górę. W pierwszej komorze korytarz długości 35 m i wysokości 1,75 m prowadzi do pomieszczenia niesłusznie nazywanego Komnatą Królowej. W rzeczywistości była to komora grobowa piramidy. Zbudowana jest w całości z wapienia. Na wschodniej ścianie znajduje się wielka nisza ze sklepieniem wspornikowym. Zmiana planów budowniczych spowodowała, że skonstruowano trzecią wyższa komorę grobową. Ostateczne miejsce spoczynku faraona wiedzie poprzez Wielką Galerię (47 długości i 8,5 m szerokości). U góry ściany szczytowej najwyższego końca Wielkiej Galerii znajduje się przedsionek, który prowadzi do właściwej Komory Króla. Ma ona wymiary 5,2 m na 10,8 m i 5,8 m wysokości. Ściany, pułap i posadzka wykonane są z czerwonego granitu. Sufit tworzy 9 monolitowych płyt o wadze 50 ton każda. W zachodniej części pomieszczenia stoi sarkofag bez pokrywy. Piramida Chefrena (Chafre) zbudowana została ok. 2540 r Chefren był czwartym władcą starożytnego Egiptu IV dynastii. Był synem Cheopsa i ojcem Mykerinosa. Zbudował drugą co do wielkości (143,5 m), po piramidzie Cheopsa piramidę w Gizie oraz Sfinksa. Za panowania Chefrena kult boga słońca Re stał się religią państwową. Chefren wysłał ekspedycję na półwysep Synaj (do kamieniołomów i kopalni turkusów) oraz do kamieniołomów granitu w okolicach Abu Simbel. Zbudowana przez Chefrena piramida posiada najpełniej zachowany kompleks grobowy z całej grupy piramid w Gizie. Pierwotne jej wymiary wynoszą: 145,5 m wysokości, podstawa kwadratowa o boku 215,5 m i kąt nachylenia 53°10′. Dolna świątynia nazywana dawniej Świątynią Sfinksa została odkopana w 1853. Wnętrze świątyni zbudowane jest wapienia i czerwonego granitu. Piramida ma dwa wejścia od strony północnej: jedno na wysokości 11 m od ziemi, drugie na poziomie terenu o parę metrów od piramidy. Korytarze prowadzą do poziomego przejścia, które kończy się komorą grobową. Dolna jej część wykuta została w pierwotnej skale, górna oraz strop namiotowy znajdują się wewnątrz rdzenia piramidy. Sarkofag wykonany z pięknie polerowanego granitu został wpuszczony w podłogę w końcu komory. Na południowej ścianie komory Belzoni, odkrywca wejścia do piramidy i jej badacz, umieścił swoje nazwisko i datę – 1818. Piramida Mykerinosa, zbudowana ok. 2525 r przez Mykerinosa (Mykerynosa, Menkaure) staroegipskiego władcę z IV dynastii, syna Chefrena, wnuka Cheopsa. Pierwotne jej wymiary wynoszą: (67 m wysokości, podstawa – 108 m, 51° nachylenie boków). Dolna świątynia grobowa leży koło muzułmańskiego cmentarza i jest zbudowana z cegły mułowej. Znaleziono tu triadę łupkową Mykerinosa oraz fragmenty innych posągów. Obok świątyni grobowej (po południowej stronie piramidy) stoją trzy małe piramidki, z których jedna jest zwykłą piramidą pomocniczą i przypuszczalnie należy do królowej Chamerenebty, siostry-żony Mykerinosa. Piramida utraciła większość ze swojej wapiennej licówki. Ucierpiała również jej zasadnicza konstrukcja, a zwłaszcza jej bok północny przecięty głębokim wykopem. W 1196 wezyr jednego z kalifów egipskich, Karakusz próbował zniszczyć te piramidę jako pomnik bałwochwalczych władców. Komora grobowa zawierała wspaniały sarkofag, który w czasie transportu do Anglii zatonął u wybrzeży Portugalii. Zdjęcia kompleksu Piramid w Gizie: ffwASG. 319 91 354 170 286 267 0 294 165

obok piramid w gizie