Właściwe leczenie nadczynności tarczycy w przebiegu przejściowej nadczynności ciężarnych i/lub niepowściągliwych wymiotów ciężarnych (hyperemesis gravidarum) obejmuje leczenie wspomagające, nawadnianie, a jedynie w ciężkich przypadkach hospitalizację. Nie zaleca się stosowania leków przeciwtarczycowych, można natomiast
Choroby tarczycy u dzieci mogą mieć poważne konsekwencje. Dlatego trzeba je szybko rozpoznać. Chora tarczyca może zaburzyć rozwój dziecka. Niedoczynność tarczycy u dzieci może zahamować ich wzrost, opóźnić dojrzewanie płciowe, a niektórych przypadkach doprowadzić do upośledzenia umysłowego. Jak rozpoznać objawy niedoczynności tarczycy u dzieci, na czym polega jej leczenie i jakie są przyczyny tej choroby? Choroby tarczycy u dzieci to choroba wynikająca z niedoboru hormonów tarczycy w organizmie lub z oporności organizmu na działanie hormonów tego gruczołu. Jest to poważny stan, ponieważ hormony tarczycowe pełnią bardzo ważną rolę w rozwoju dziecka już od życia płodowego i dalej po urodzeniu aż do okresu dojrzewania. Jeśli niedoczynność tarczycy nie będzie leczona, może doprowadzić nawet do upośledzenia umysłowego, często w stopniu głębokim. Dlatego objawy niedoczynności tarczycy u dzieci trzeba szybko rozpoznać. Czytaj także: Problemy z tarczycą a ciążą. Jak tarczyca wpływa na ciążę? Sprawdź koniecznie: Szukasz diety łagodzącej objawy Hashimoto? Wypróbuj nowy program dietetyczny Przyczyny niedoczynności tarczycy u dzieci Niedoczynność tarczycy u dzieci może być wrodzona (hipotyreoza). Jej przyczyną najczęściej są zaburzenia rozwoju tarczycy (np. brak jednego płata tego gruczołu). U innych dzieci z tą postacią choroby tarczyca może rozwinąć się prawidłowo, jednak nie potrafi produkować hormonów. Inną przyczyną wrodzonej niedoczynności tarczycy są choroby gruczołu tarczowego matki. W tym przypadku leki przeciwtarczycowe przyjmowane w czasie ciąży lub przeciwciała skierowane przeciwko tarczycy matki mogą przeniknąć przez łożysko i uszkodzić tarczycę dziecka. Do rozwoju hipotyreozy może doprowadzić także niedobór jodu w diecie przyszłej mamy. Warto wiedzieć, że wrodzonej niedoczynności tarczycy często towarzyszą inne wady wrodzone, np. wady serca czy w nieprawidłowości w rozwoju przewodu pokarmowego. Poza tym często współwystępuje z zespołem Downa. Niedoczynność tarczycy u dzieci może być również nabyta. W tym przypadku do niedoboru hormonów tarczycy w organizmie może doprowadzić choroba Hashimoto, choroba przysadki mózgowej lub podwzgórza mózgu czy niewystarczająca ilość spożywanego jodu. Objawy wrodzonej niedoczynności tarczycy u dzieci Objawy wrodzonej niedoczynności tarczycy u noworodków praktycznie nie występują, co utrudnia rozpoznanie choroby. W niektórych przypadkach mogą się pojawić szerokie szwy czaszkowe, duże ciemię i przedłużająca się żółtaczka fizjologiczna. Dopiero z biegiem czasu rodzice zauważają, że dziecko nie rozwija się prawidłowo. Nie chce ssać piersi, w związku z tym słabo przybiera na wadze. Ma ochrypły głos, suchą, szorstką i bladą skórę, cierpi na zaparcia, jego ruchy są spowolnione. Później niż zdrowe dzieci siada, zaczyna chodzić i mówić. Jeśli na czas nie zostanie podjęte odpowiednie leczenie, dochodzi do upośledzenia umysłowego. Czytaj także: Badania przesiewowe noworodków: co musisz o nich wiedzieć? Objawy nabytej niedoczynności tarczycy u dzieci Objawy nabytej niedoczynności tarczycy u dzieci pojawiają się w wieku późniejszym, dlatego w tym przypadku niedorozwój umysłowy zwykle nie występuje. Obserwuje się jednak inne niepokojące zmiany w rozwoju dziecka: proporcje jego ciała stają się nieprawidłowe - głowa jest za duża, tułów za długi, a kończyny za krótkie ma suchą skórę, a na łokciach i kolanach pojawiają się zmiany (tzw. objawy brudnych łokci i kolan, który polega na nadmiernym rogowaceniu naskórka) ma suche, łamliwe i łatwo wypadające włosy nie toleruje zimna nie ma apetytu i ogranicza spożywanie pokarmów, jednak mimo to przybiera na wadze nie może się skoncentrować, pogarsza się także jego pamięć, przez co ma problemy w nauce jest ciągle senne jego serce bije w zbyt wolnym tempie w dalszym ciągu cierpi na zaparcia u nastolatków dodatkowo opóźnia się dojrzewanie płciowe Jeśli niedoczynność tarczycy się przedłuża, może dojść do przełomu hipometabolicznego. To stan, w którym objawy niedoczynności tarczycy się nasilają - częstość bicia serca i oddechu znacznie zwalniają, a chory skarży się, że jest mu strasznie zimno. Jeśli nie zostanie mu udzielona pomoc, może zapaść w śpiączkę. Czytaj także: Badania przesiewowe noworodków: jakie choroby wykrywają? Diagnoza niedoczynności tarczycy u dzieci Wrodzona niedoczynność tarczycy, która nie jest leczona, może doprowadzić do ciężkiego i nieodwracalnego niedorozwoju umysłowego, dlatego u każdego dziecka w pierwszych dniach po urodzeniu przeprowadza się badania przesiewowe w kierunku wrodzonej hipotyreozy. Polega ono na pobraniu kropli krwi z pięty noworodka na specjalną bibułę, którą wysyła się do laboratorium. W przypadku podejrzenia niedoczynności tarczycy w późniejszym wieku wykonuje się badania, takie jak: oznaczanie stężenia hormonów tarczycy (TSH, ft4, ft3) oraz przeciwciał przeciwtarczycowych (anty-TPO i anty-Tg). Konieczne jest także badanie palpacyjne tarczycy i USG tego narządu. Leczenie niedoczynności tarczycy u dzieci Leczenie niedoczynności tarczycy u dzieci polega na stosowaniu leku o nazwie tyroksyna, dzięki któremu uzupełnia się niedobór hormonów tarczycowych w organizmie. Aby ustalić odpowiednią dawkę leku, co jakiś czas wykonuje się badania krwi, dzięki którym można sprawdzić, jaki jest poziom hormonów tarczycowych w organizmie i jakiej ich ilości brakuje. Sprawdź też temat: Niedoczynność i nadczynność tarczycy w ciąży a jej wpływ na zdrowie mamy i dzieckaNiedoczynność tarczycy – leczenie polega na stałym uzupełnianiu brakującego hormonu tarczycy. U dzieci stosowana jest taka sama terapia co u dorosłych, jednak dawka leku jest dopasowana do wagi, wieku i potrzeb dziecka. Nadczynność tarczycy – terapia ma na celu hamowanie produkcji hormonów tarczycy. Istnieją różne, skuteczne
Data aktualizacji: 19 lipca 2022 Zaburzenia funkcji tarczycy – nadczynność i niedoczynność – to dolegliwość dotykająca głównie ludzi dorosłych, szczególnie dojrzałe kobiety. W ostatnich latach jednak diagnozowana jest coraz częściej u najmłodszych pacjentów. Jakie są objawy nadczynności tarczycy u dzieci i jak wygląda leczenie? Funkcje tarczycy u dzieci a jej nadczynność Tarczyca jest gruczołem wydzielania wewnętrznego. Składa się z dwóch płatów bocznych oraz wąskiej cieśni łączącej te płaty. U człowieka umiejscowiona jest w dolnej, przedniej części szyi. Głównym zadaniem tarczycy jest produkcja hormonów: trójjodotyroniny, tyroksyny, kalcytoniny; Hormony te odpowiedzialne są za wiele podstawowych funkcji ludzkiego organizmu, przede wszystkim za metabolizm w jego narządach wewnętrznych i tkankach. Regulują one funkcjonowanie: układu pokarmowego, układu nerwowego, mięśni, serca; Funkcje tarczycy takie same są u dzieci jak i osób dorosłych, jednak choroby tego gruczołu najczęściej występują u pacjentów w wieku pokwitania. Niemniej jednak zdarzają się również u dzieci, dając podobne objawy, choć trudniej je zauważyć, szczególnie u najmłodszych. Przyczyny nadczynności tarczycy u dziecka Tarczyca u dzieci choruje z różnych powodów. Do najczęstszych przyczyn nadczynności należą: choroba Gravesa-Basedowa– jest to choroba autoimmunologiczna polegająca na obecności we krwi przeciwciał stymulujących tarczycę do produkcji większej ilości hormonów niż w zdrowym organizmie; wśród dzieci schorzenie to jest rzadkością, częściej diagnozuje się ją u nastolatków niż młodszych pacjentów, autoimmunologiczna nadczynność tarczycy u noworodków - występuje u dzieci, których matka cierpi na chorobę Gravesa-Basedowa i wynika z przejścia przez łożysko do organizmu dziecka przeciwciał, które stymulują tarczycę do wzmożonego wydzielania, stan zapalny tarczycy– ostre zapalenie gruczołu ma podłoże bakteryjne, tarczyca jest powiększona i daje dolegliwości bólowe, leczenie polega przede wszystkim na doustnej antybiotykoterapii, początkowa faza choroby Hashimoto - jest to także choroba autoimmunologiczna, w której organizm wytwarza przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie (anty-TG) oraz przeciw peroksydazie tarczycowej (anty-TPO), zespół oporności na hormony tarczycy – objawy tego schorzenia podobne są zarówno do tych, jakie daje nadczynność, jak i niedoczynność gruczołu tarczycowego (w tym zaburzenia emocjonalne i zaburzenia rozwoju układu kostnego), wole obojętne– wole tarczycowe powiększone na skutek niedoboru jodu w organizmie dziecka, leczenie polega zazwyczaj na podawaniu jodku potasu, wrodzona, nieuatoimmunologiczna nadczynność tarczycy - wynika z mutacji genu TSHR/Gsα kodującego receptory dla TSH i może być dziedziczona; Rzadsze przyczyny choroby to: łagodne guzki tarczycy, nowotwór (gruczolak) przysadki wzmagający wydzielanie TSH, guzy złośliwe tarczycy; Jak się objawia nadczynność tarczycy u dzieci? Nadczynność tarczycy polega na produkowaniu przez gruczoł większej ilości hormonów niż wynosi zapotrzebowanie organizmu. U dorosłych objawy tej dolegliwości są dość uciążliwe, w związku z tym nietrudno je rozpoznać. U dzieci jednak często wymaga to dużej spostrzegawczości rodziców, ponieważ część symptomów bywa uznawana po prostu za cechy dziecka lub tłumaczona zmęczeniem czy innymi dysfunkcjami organizmu. Najczęstsze objawy nadczynności tarczycy u dzieci to: dolegliwości skórne takie jak nadmierna potliwość, wilgotność, wysypka, ciągłe uczucie gorąca (u dzieci może objawiać się nieustannym rozbieraniem), drżenie rąk, drażliwość i lękliwość, pogorszenie koncentracji, nadpobudliwość, zaburzenia snu (problemy z zasypianiem, wybudzanie się w ciągu nocy), osłabienie mięśni (np. kłopoty z chodzeniem po schodach), zaburzenie pracy serca (przyspieszone bicie serca, uczucie kołatania), zaburzenia menstruacyjne (zbyt wczesne wystąpienie miesiączki – nawet przed 9 rokiem życia, wydłużone, skąpe miesiączkowanie), utrata masy ciała przy dobrym apetycie (bywa spowodowane przewlekłą biegunką), zaczerwienienie oczu, wytrzeszcz oczu (niepokojący symptom, który natychmiast powinno się skonsultować z lekarzem); Nadczynność tarczycy może przyczynić się do powstania chorób współistniejących, jak np.: ADHD, zaburzenia adaptacyjne, stany lękowe, choroba afektywna dwubiegunowa, depresja; Prowadzić może nawet do myśli samobójczych. Dlatego bardzo ważne jest jak najszybsze zdiagnozowanie nadczynności tarczycy. Nadczynność tarczycy u niemowlaka i noworodka jest najtrudniejsza do zdiagnozowania, ponieważ rodzice nie zawsze potrafią zaobserwować jej symptomy, a dziecko nie zgłasza jeszcze wówczas zmian samopoczucia. Zdecydowanie łatwiej przebiega to w przypadku nastolatków. Diagnostyka nadczynności tarczycy u dzieci Rozpoznanie tarczycy przebiega podobnie u dorosłych jak i u dzieci. Polega ono głównie na przeprowadzeniu badań krwi, a także na badaniu palpacyjnym tarczycy, USG i biopsji Skontrolowanie poziomu TSH jest wystarczające na początek, jednak do pełnej diagnozy może on być niewystarczające. Zakres prawidłowości TSH jest sprawą niezwykle indywidualną zależną od wieku, płci, masy ciała, stanu odżywienia, przyjmowanych leków i zmienności osobniczej. Leczenie nadczynności tarczycy u dzieci Nadczynność tarczycy u dziecka leczy się podobnie jak u osób dorosłych. Istnieją trzy podstawowe metody leczenia: metoda farmakologiczna - doustne podawanie leków hamujących produkcję hormonów tarczycy. Leczenie takie jest niestety długotrwałe i może powodować skutki uboczne (np. uszkodzić wątrobę lub szpik kostny), dlatego bardzo ważne jest, by chorobę wcześnie zdiagnozować – im wcześniejsza diagnoza, tym szybsze efekty leczenia farmakologicznego; niekiedy metoda farmakologiczna sprowadza się do antybiotykoterapii – stosuje się ją w przypadku wystąpienia stanu zapalnego gruczołu tarczycowego, polega na doustnym podawaniu antybiotyków, które mają zahamować rozwój zapalenia, jodowanie - jednorazowe podanie promieniotwórczego izotopu jodu zmniejszającego sam gruczoł oraz ilość produkowanych przez niego hormonów, metoda zabiegowa - chirurgiczne usunięcie fragmentu tarczycy, np. zaatakowane guzkami; Leczenie chorej tarczycy u dzieci warto wspierać odpowiednią dietą. Dieta taka powinna być urozmaicona, bogata w witaminy i substancje odżywcze, dostarczająca organizmowi duże ilości jodu. Problemy z tarczycą u dziecka są nie tylko leczone, ale i diagnozowane podobnie, jak u dorosłych pacjentów. Przede wszystkim wykonuje się badania krwi mające na celu ustalenie poziomu: TSH - hormonu przysadki mózgowej oddziałującego na gruczoł tarczycy, hormonów tarczycy T3 i T4. Oprócz badań krwi stosuje się badanie palpacyjne gruczołu przez endokrynologa oraz badanie USG tarczycy. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Nadczynność tarczycy może przyczyniać się do rozwoju nadciśnienia tętniczego u ciężarnej, z którym wiązać się może groźna patologia ciąży, jaką jest stan przedrzucawkowy. Wiele dzieci rodzi się przedwcześnie, po 30. tygodniu ciąży. U dzieci matek z hipertyreozą częściej stwierdza się niską masę urodzeniową. Dziecko lat 17 .wynik tsh 0,93 przy normie 0,54-4,30. Objawy nadczynności - wypadanie włosów, drżenie rąk , niepokoj . dodatkowo ból brzucha i chudnięcie .czy to nadczynność? Czy można córkę zapisać do endo dla dorosłych ? KOBIETA, 17 LAT ponad rok temu Badanie hormonów tarczycy Nadczynność tarczycy Drżenie rąk Ból brzucha Wypadanie włosów Endokrynologia Pediatria Utrata wagi Dziecko Włosy Problemy hormonalne kobiet Lek. Paweł Szadkowski 77 poziom zaufania TSH jest w normie, więc najprawdopodobniej nie jest to nadczynność tarczycy. Dziecko w wieku 17 lat należy zapisać do endokrynologa dziecięcego. 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Wynik TSH a określenie nadczynności tarczycy – odpowiada Lek. Krzysztof Majdyło Niedoczynność tarczycy i nadmierne wypadanie włosów – odpowiada Dr n. med. Ryszard Anielski Czy nikotyna ma wpływ na hormony tarczycy? – odpowiada Czy wypadanie włosów jest wynikiem początku niedoczynności tarczycy? – odpowiada Dr n. med. Marek Derkacz Czy dziecko może mieć niedoczynność tarczycy? – odpowiada Lek. Karol Gołębiewski Wypadanie włosów z powodu niedoczynności tarczycy – odpowiada Lek. Beata Babińska-Olejniczak Nadczynność tarczycy i wypadanie włosów – odpowiada Dr n. med. Marek Derkacz Wypadanie włosów i badanie poziomu hormonów tarczycy – odpowiada Dr n. med. Marek Derkacz Czy 14-latka może mieć niedoczynność tarczycy? – odpowiada Lek. Karol Gołębiewski Łysienie przy nadczynności tarczycy – odpowiada Dr n. med. Małgorzata Salamon artykuły Badanie hormonów tarczycy w kierunku łysienia Tarczyca to narząd niezbędny do życia, odpowiedzia Co Polacy wiedzą o chorobach tarczycy? Najnowszy sondaż BioStat dla Wirtualnej Polski Z badania przeprowadzonego przez BioStat dla Wirtu Hormony tarczycowe a łysienie - czym są hormony tarczycy? Prawidłowe poziomy hormonów tarczycy nie mają wpły ocenę stanu hormonalnego u olbrzymiej większości pa-cjentów. Obniżone stężenie TSH, współwystępujące z podwyższonym stężeniem fT 4 i/lub fT 3, wskazuje na pier-wotną nadczynność tarczycy, natomiast podwyższone stę-Redaktor działu: dr hab. med. Edward Franek Tarczyca jest gruczołem położonym u podstawy szyi, po obu stronach tchawicy. Wytwarza hormony pobudzające procesy energetyczne we wszystkich tkankach naszego organizmu. Czynność tarczycy jest regulowana przez podwzgórze i przysadkę. Podwzgórze produkuje tyreoliberynę (TRH), która, działając na przedni płat przysadki, pobudza go do produkcji hormonu tyreotropowego (TSH). Z kolei TSH pobudza tarczycę do wydzielania hormonów T4 i T3, których zwiększone stężenie hamuje wydzielanie TSH w przysadce, natomiast zmniejszone stężenie jest sygnałem do większego wydzielania TSH. Co to jest niedoczynność tarczycy? Niedoczynność tarczycy to zespół objawów wynikających z niedoboru hormonów tarczycy lub defektu ich receptora. Jakie są jej rodzaje? Niedoczynność tarczycy można podzielić na: Pierwotną – przyczyny: stany chorobowe prowadzące do niedoboru obwodowych hormonów tarczycy (↓fT4, ↓fT3, ↑TSH)Wtórną – przyczyny: niedobór TSH (↓TSH, ↓fT4, ↓fT3) Wrodzoną – przyczyny: wady wrodzone tarczycy, błędy syntezy hormonów tarczycy, niedobór lub nadmiar jodu, leki, przeciwciała matczyne, wady układu podwzgórzowo-przysadkowegoNabytą – przyczyny: choroba Hashimoto, pourazowa, niedobór jodu, wielohormonalna niedoczynność przysadki. Jak się objawia niedoczynność tarczycy? Objawy są zróżnicowane i zależne od wieku. Po urodzeniu: przedłużająca się żółtaczka fizjologiczna duże ciemię szerokie szwy czaszkowe hipotermia przepukliny słabe łaknienie Po miesiącu: senność zaparcia suchość skóry mały przyrost masy ciała ochrypły głos. Dzieci i młodzież: zahamowanie wzrastania, opóźnienie dojrzewania kośćca opóźniony wiek zębowy opóźnione dojrzewanie płciowe zła tolerancja zimna suchość skóry, zmiany na łokciach i kolanach (objaw brudnych łokci) suche, matowe, łatwo wypadające włosy zaparcia (zobacz: Zaparcia u dzieci) senność, zaburzenia koncentracji tendencja do przyrostu masy ciała pomimo zmniejszonego łaknienia (Uwaga! otyłość nie jest objawem dominującym!) zmiany w badaniach dodatkowych (niedokrwistość, ↑stężenia cholesterolu, w tym ↑frakcji LDL. Za pomocą jakich badań stwierdza się niedoczynność tarczycy? Oznaczanie stężenia TSH, ft4, ft3 Uwaga! Większość autorów przyjmuje zakres referencyjny TSH w przedziale 0,45–4,5 mIU/l, należy jednak pamiętać, że norma ta ma charakter populacyjny i należy ją odnosić do młodzieży po 14. roku życia. Każda osoba wykazuje bowiem indywidualny, uwarunkowany genetycznie i osobniczo zmienny próg wydzielania hormonów tarczycy. Normy referencyjne TSH, fT3, fT4 są zróżnicowane w zależności od wieku dziecka i obligatoryjnie powinny zostać uwzględnione w ocenie czynnościowej tarczycy. Dla przykładu norma TSH dla dziecka 2-miesięcznego wynosi 0,6–10 mIU/L, dla 5-latka 0,4–6,0 mIU/L, a górne granice stężenia fT3 u osób poniżej 20. roku życia są wyższe. Oznaczanie swoistych przeciwciał przeciwtarczycowych: przeciwko peroksydazie tarczycowej (anty-TPO) oraz przeciwko tyreoglobulinie (anty-Tg) Badanie palpacyjne i ultrasonograficzne tarczycy W kontekście zmiany wielkości tarczycy i/lub jej niejednorodnej struktury należy wyjaśnić pojęcia wole obojętne i wole guzkowe. Wole obojętne – powiększenie tarczycy przebiegające bez objawów klinicznych, przy prawidłowym stężeniu hormonów tarczycy. Występuje u ok. 10% dzieci w wieku 6–12 lat. Przyczyny powstawania wola niedobór jodu Uwaga! Od 1997 roku w Polsce wprowadzono obligatoryjne jodowanie soli kuchennej oraz wzbogacanie jodem mieszanek mlecznych – uzyskano wystarczające zaopatrzenie w jod. dieta ubogobiałkowa i niskokaloryczna niedobór selenu, witaminy A, cynku, żelaza, magnezu nadmierna podaż wapnia i tłuszczów monotonna dieta bogata w substancje wolotwórcze: kapustę, kalafior, brukselkę, rzepę, szpinak, orzeszki ziemne zanieczyszczenia przemysłowe: związki ołowiu, siarki, rtęci, fenole, azotany genetycznie uwarunkowane zaburzenia syntezy hormonów tarczycy Diagnostyka wola USG tarczycy – zwiększenie objętości tarczycy TSH, ft3, ft4-norma Leczenie wola Leczenie preparatami jodu należy rozważyć indywidualnie na podstawie danych epidemiologicznych na temat zaopatrzenia w jod obszaru, gdzie przebywa dziecko. Wole guzkowe – stan, gdy badaniem palpacyjnym stwierdza się obecność jednego guzka lub wielu guzków, któremu może, ale nie musi towarzyszyć powiększenie tarczycy. Jeżeli natomiast guzek/guzki są niebadalne palpacyjnie, a jedynie widoczne w obrazie ultrasonograficznym mówimy o incydentalomie. Częstość występowania: dzieci małe – <1%, 11–18 lat – 1,5%. Decydującą rolę w diagnostyce różnicowej odgrywa ocena cytologiczna materiału uzyskanego za pomocą biopsji cienkoigłowej. Diagnostyka i leczenie powinno się odbywać w ośrodkach specjalistycznych. Na czym polega leczenie niedoczynności tarczycy? Niedoczynność tarczycy jest chorobą przewlekłą i może się utrzymywać przez całe życie. Jednak wdrożenie leczenia we właściwym czasie i odpowiedniej dawce, całkowicie eliminuje objawy i zapewnia dzieciom osiągnięcie standardu życia zawodowego i rodzinnego, na tym samym poziomie, co zdrowa populacja. Leczenie polega na podawaniu syntetycznego preparatu sodowej soli lewoskrętnej tyroksyny, podawanego rano na czczo, 20–30 minut przed śniadaniem. Dawkę dobiera się indywidualnie w zależności od wieku dziecka. Niekiedy pomimo prawidłowo prowadzonego leczenia nie udaje się uzyskać zalecanego stężenia hormonów we krwi. W takich przypadkach należy zwrócić uwagę na czynniki, które zaburzają wchłanianie l-tyroksyny z przewodu pokarmowego, takich jak: dieta bogatoresztkowa – wegetariańska, niektóre leki: preparaty żelaza, glinu, cholestyramina choroba trzewna (celiakia), zaawansowane choroby jelit, wątroby i serca. Najczęstsze postacie Subkliniczna niedoczynność tarczycy (SNT) Rozpoznajemy ją, gdy zwiększonemu stężeniu TSH towarzyszy prawidłowe stężenie wolnej frakcji hormonów tarczycy (ft4). Przyjmuje się, że jest to stan, odzwierciedlający łagodną niedoczynność tarczycy na poziomie tkankowym. Osoby z SNT na ogół nie zgłaszają żadnych objawów, niekiedy można u nich stwierdzić niewielkie zaburzenia profilu lipidowego. Leczenie należy bezwzględnie podjąć, jeżeli stężenie TSH przekracza 10 mIU/l, natomiast dla mniejszych stężeń decyzja o włączeniu farmakoterapii powinna być rozpatrywana indywidualnie. Choroba Hashimoto Najczęstsza postać autoimmunologicznych chorób tarczycy, która charakteryzuje się naciekiem limfocytarnym i stopniowym uszkodzeniem miąższu tarczycy oraz produkcją narządowo swoistych przeciwciał przeciwtarczycowych: przeciwko peroksydazie tarczycowej (anty-TPO) oraz przeciwko tyreoglobulinie (anty-Tg). Do czynników ryzyka wystąpienia autoimmunologicznego zapalenia tarczycy zalicza się: płeć żeńską (dziewczynki chorują 5–15 razy częściej niż chłopcy), okres dojrzewania, dieta bogata w jod, dodatnie miano przeciwciał przeciwtarczycowych, inne choroby o podłożu autoimmunologicznym (cukrzyca typu 1, bielactwo, łysienie plackowate, celiakia itp.), zespół Downa, Turnera i obciążenie rodzinne. Przebieg kliniczny: jedynie dodatnie miano przeciwciał przeciwtarczycowych wole z kliniczną eutyreozą, subkliniczną niedoczynnością tarczycy lub krótkotrwałą, przejściową nadczynnością tarczycy wole z niedoczynnością tarczycy atrofia tarczycy ze stałą niedoczynnością. Leczenie w fazie klinicznej eutyreozy oraz subklinicznej niedoczynności tarczycy jest dyskusyjne i do tej pory nie stworzono jednoznacznych wytycznych. Przyjmuje się jednak, że u osoby z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy typu Hashimoto stężenie TSH powinno się utrzymywać poniżej 2,5 mIU/l, powyżej należy rozważyć włączenie leczenia. OBJAWY NADCZYNNOŚCI TARCZYCY U DZIECKA: najświeższe informacje, zdjęcia, video o OBJAWY NADCZYNNOŚCI TARCZYCY U DZIECKA; nadczynność tarczycyStrona główna Zdrowie Hormony Nadczynność tarczycy u dzieci: jak rozpoznać i leczyć chorobę? Nadczynność tarczycy u dzieci objawia się (i leczy) podobnie jak u dorosłych, z tą różnicą, że nie wszystkie objawy jesteśmy w stanie zauważyć. Szczególnie dotyczy to najmłodszych dzieci, które nie potrafią opisać tego, jak się czują. Jeśli twoje dziecko ma kłopoty z koncentracją, szybko się męczy, wybudza w nocy, a do tego jest nerwowe i ciągle narzeka, że mu gorąco, możliwe, że cierpi na nadczynność tarczycy. Nadczynność tarczycy u dzieci objawia się (i leczy) podobnie jak u dorosłych, z tą różnicą, że nie wszystkie objawy jesteśmy w stanie zauważyć. Spis treściObjawy nadczynności tarczycy u dzieciDiagnostyka nadczynności tarczycyPrzyczyny nadczynności tarczycyLeczenie nadczynności tarczycy u dzieci Poradnik Zdrowie: Zdrowo Odpytani, odc. 4 tarczyca Nadczynność tarczycy u dzieci (łac. hyperthyreosis lub hyperthyreoidismus) występuje rzadko, kojarzy się przede wszystkim z dojrzałymi kobietami (panie zapadają na nią ok. 7 razy częściej niż panowie), jednak coraz częściej jest diagnozowana u najmłodszych. Tarczyca to nieparzysty narząd o objętości 18 ml u kobiet i 25 ml u mężczyzn, położony w dolnej części szyi, symetrycznie względem tchawicy. Składa się z dwóch płatów - kształtem przypomina motyla - połączonych po środku cieśnią. Tarczyca pełni bardzo ważną funkcję w organizmie. Produkuje i wydziela do krwi hormony: trójjodotyroninę (T3) i tyroksynę (T4), które są odpowiedzialne za przemianę materii w narządach i tkankach organizmu. Wpływają one np. na funkcjonowanie układu pokarmowego, serca, mięśni, układu nerwowego. O nadczynności tarczycy, czy to u dziecka, czy u osoby dorosłej, mówimy wtedy, gdy ilość hormonów produkowanych przez tarczycę znacznie przekracza zapotrzebowanie na nie organizmu. Dlaczego tarczyca produkuje tyle hormonów? Problem może tkwić w zaburzeniach układu immunologicznego, guzkach tarczycy, zapaleniu tarczycy lub przyjmowaniu niektórych leków. Przed laty nadczynność tarczycy u dzieci pojawiała się zwykle jako skutek leczenia niedoczynności tego gruczołu, ponieważ dzieciom przepisywano takie same dawki leków, jak dorosłym. Dziś jednak to się zmieniło i główną przyczyną nadczynności tarczycy u dzieci jest choroba Gravesa-Basedowa, a więc schorzenie autoimmunologiczne, w którym limfocyty B zajmują się wydzielaniem enzymu, działającego podobnie jak hormon TSH. W związku z tym tarczyca wytwarza więcej hormonów T3 i T4, co oczywiście prowadzi do nieprzyjemnych dla dziecka objawów. U dziecka nadczynność tarczycy jest o tyle groźna, że może zaburzyć rozwój młodego organizmu. Hormony tarczycy są bowiem odpowiedzialne za kształtowanie się i rozwój układu nerwowego, regulują istotne procesy wzrostu i dojrzewania. Objawy nadczynności tarczycy u dzieci Choroby tarczycy u dzieci występują bardzo rzadko, a ponieważ dają różnorodne objawy, które w dodatku wcale nie muszą występować jednocześnie, czasem sporo czasu zajmuje odkrycie ich przyczyny, czyli postawienie diagnozy. Z pewnością łatwiej jest wykryć chorobę tarczycy, w tym nadczynność, jeśli cierpi na nią np. matka. Trzeba zwrócić uwagę, że dzieci (małe - z nastolatkami oczywiście sprawa jest prostsza) zwykle nie potrafią opisać tego, jak się czują. Starsze z kolei mogą przyjmować pewne objawy po prostu za swoje cechy - "ja tak mam" i też o tym nie mówić. Dlatego, żeby postawić prawidłową diagnozę potrzebna będzie spostrzegawczość rodziców oraz wnikliwe pytania lekarza. Rodzice nie zawsze są w stanie zauważyć, że dziecko jest często zmęczone, a już takie objawy jak kołatania serca, czy dreszcze, są wręcz niemożliwe do zaobserwowania. Należy być więc wyczulonym na takie stwierdzenia: "mamo, serce mi bije", "mamo, boli mnie szyja". Co jeszcze powinno zwrócić zwrócić uwagę rodzica? nadmierna potliwość, ciepła, wilgotna skóra, dermografizm, wysypki zaczerwienione oczy wytrzeszcz oczu - objaw, który natychmiast powinien skłonić do wizyty u lekarza ciągłe rozbieranie się dziecka (gorąco mi!) nadpobudliwość drżenie rąk lękliwość drażliwość kłopoty z koncentracją biegunki, utrata masy ciała - a przy tym dobry apetyt wypadanie włosów trudności z zasypianiem, wybudzanie się w nocy trudności w chodzeniu po schodach, osłabienie mięśniowe ("bolą mnie nogi") przyspieszenie wzrostu tachykardia czyli przyspieszone bicie serca (można wyczuć podczas dłuższego przytulenia, np. podczas oglądania filmu) u starszych dziewcząt, już miesiączkujących, wydłużenie cykli, skąpe krwawienia przyspieszone wystąpienia pierwszej miesiączki, nawet przed 9 Przy bardzo nasilonych objawach wskazana jest hospitalizacja, gdyż mogą one prowadzić do przełomu tarczycowego, który jest stanem zagrożenia życia. Choroby tarczycy bywają dziedziczne. Jeśli rodzic, przeważnie mama, ma problemy z tarczycą, chore może być także dziecko. W takim przypadku od początku trzeba dziecko kontrolować pod tym kątem. Ważne jest, by zbadać nie tylko poziom TSH, ale i wykonać USG tarczycy. Dziecko może już urodzić się* z zaburzeniem funkcji tarczycy (jeśli np. mama w ciąży przyjmowała leki), albo choroba tarczycy może rozwinąć się u niego później, np. w wyniku zbyt małej ilości jodu w diecie, występowania innych chorób autoimmunologicznych, lub uszkodzenia gruczołu.*Już w pierwszej dobie życia mogą wystąpić objawy, podobne jak u starszych dzieci, ale dla noworodków mogą one mieć groźne skutki - tachykardia, trombocytoza (spadek liczby płytek krwi), niewydolność krążenia. Trzeba jak najszybciej wdrożyć leczenie. Diagnostyka nadczynności tarczycy W pierwszej kolejności należy wykonać badanie krwi: poziom hormonu przysadki mózgowej TSH oraz hormonów tarczycy - T3 (trójjodotyronina) i T4 (tyroksyna). Ponadto oznacza się przeciwciała przeciw receptorowi TSH - TRab i przeciwko peroksydazie tarczycowej anty-TPO. Lekarz endokrynolog bada także tarczycę palpacyjnie, bo jej powiększenie już w ten sposób można wykryć, oraz wykonuje USG tarczycy. Jednak zdiagnozowanie nadczynności tarczycy to dopiero początek. Trzeba znaleźć przyczynę wzmożonej pracy gruczołu tarczowego. Walka ze skutkami nadmiernej produkcji hormonów tarczycy może być długa i trudna. Przyczyny nadczynności tarczycy choroba Gravesa-Basedowa - schorzenie o podłożu autoimmunologicznym; we krwi dziecka znajdują się przeciwciała, które stymulują tarczycę do nadmiernej produkcji hormonów; choroba Gravesa-Basedowa u małych dzieci diagnozowana jest rzadko, z wiekiem jednak jej występowanie wzrasta, najczęściej rozpoznaje się ją u nastolatków zespół oporności na hormony tarczycy - charakteryzuje się zarówno objawami typowymi dla nadczynności, jak i niedoczynności tarczycy; w schorzeniu występuje rozlane wole miąższowe, zaburzenia emocjonalne, zaburzenia słuchu, zaburzenia w rozwoju układu kostnego wole obojętne – wole powiększone w konsekwencji niedoboru jodu (w tym wypadku leczenie może obejmować jedynie podawanie jodku potasu, czasem także w połączeniu z tyroksyną, po kilku miesiącach terapii wole powinno się zmniejszyć, a jeśli nie - trzeba pogłębić diagnostykę i zaplanować dalsze leczenie) ostre zapalenie tarczycy, zapalenie ropne - choroba tarczycy o podłożu bakteryjnym, przebiegająca z powiększonym i bolesnym gruczołem, z cechami ogólnego zakażenia, leczeniem jest antybiotykoterapia Bardzo rzadko występują: guzki tarczycy - z reguły jest to guzek pojedynczy, czasem kilka. Każdy powinien być przebadany, aby wykluczyć proces nowotworowy, rozpoznanie takiego guzka jest wskazaniem do podawania L-tyroksyny, która powinna w ciągu 6 miesięcy doprowadzić do zmniejszenia się go o połowę, w przeciwnym razie guzek należy usunąć chirurgicznie gruczolak przysadki wydzielający TSH guzy złośliwe tarczycy Leczenie nadczynności tarczycy u dzieci Wyróżniamy trzy podstawowe metody: farmakologiczna - podawanie leków przeciwtarczycowych, jak np. tiamazol, propylotiouracyl, metylotiouracyl. Hamują one produkcję hormonów tarczycy; leczenie jest długotrwałe (do 2 lat) i obarczone dużym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych (uszkodzenie wątroby, szpiku kostnego). W celu spowolnienia pracy serca podaje się propranolol jodowanie - podanie jednorazowej dawki promieniotwórczego izotopu jodu (J 131), tzw. radiojodu, co ma spowodować zmniejszenie produkcji hormonów przez tarczycę oraz samego gruczołu (po 8. roku życia) operacja - wycięcie większej części tarczycy albo fragmentu z guzkami Czy wiesz wszystko o tarczycy? Pytanie 1 z 10 Objętość zdrowej tarczycy u dorosłej osoby wynosi: 18-25 ml 45-60 ml 80-100 ml Rozwiąż test o zdrowiu
SwrvOLT. 478 395 21 134 392 25 207 171 463